A New Medium

Hallo internet!

In theorie zou ik op dit moment een samenvatting Medieval Philosophy moeten schrijven, maar bol.com stuurde me dit mailtje:

en de enige manier om niet dit advies op te volgen is door een blogpost te schrijven, wat minder tijd kost dan een boek lezen.

En bovendien heb ik inspiratie :)

PODCASTS
Ik zal maar meteen eerlijk zijn: deze blogpost is een schaamteloze poging mensen enthousiast te maken over mijn huidige obsessie. Want hey, er zijn eerder meta-posts over een Captain America trailer langs gekomen, dus ik vind dat het mag.
Podcasts zijn vergelijkbaar met tv-series, maar in plaats van video is het enkel audio. Dat klinkt misschien saai, maar dat is het niet. Je kunt het misschien beter vergelijken met een luisterboek, maar dan met verschillende stemmen en geluidseffecten. De grootste voordelen eraan zijn eigenlijk dat kunt genieten van verhalen tijdens het fietsen, afwassen, kranten bezorgen, etc. en het feit dat je je eigen beeld kunt vormen bij stemmen. Bovendien is het verfrissend en anders!
Op dit moment luister ik vijf podcasts, maar ik heb er nog een heel stel die ik ook wil gaan luisteren. Tijd voor een lijstje met aanraders!

Welcome to Night Vale
Dit is het moment dat je mag zeggen 'hey, Elisah, niet om vervelend te doen, maar luisterde je daar een jaar geleden niet al naar?' en je zou gelijk hebben. Dat verandert niets aan het feit dat deze podcast nog altijd geweldig is. Ondertussen zijn we de 100 afleveringen gepasseerd en is er nog altijd genoeg intrige om te blijven luisteren. De absurde humor en het omgekeerde-wereld gevoel die deze serie mee geeft houdt het interessant. Het is heerlijk anders: hoe raarder hoe normaler, en normaal is raar. En het feit dat er ondertussen een losstaand boek in dezelfde wereld bijgekomen is, en de transcripts van de afleveringen ook uitgebracht zijn inclusief commentaar maakt het des te cooler! Bovendien hoop ik in september opnieuw een liveshow bij te wonen. Ben weer onwijs benieuwd!
Welcome to Night Vale is een radioshow van een fictioneel stadje in het midden van de woestijn, waar vijfkoppige draken rondlopen, het hondenpark niet toegankelijk is voor mensen, of honden, of wie dan ook, en engelen meehelpen in het huishouden. De lichtgevende wolk die dode dieren regent sluit zich aan bij de schoolcommissie en dat huis daar ziet er misschien uit alsof ie bestaat, en het is misschien logisch dat ie zou bestaan, want er staan twee identieke huizen naast, maar uit onderzoek is gebleken dat het huis toch echt niet bestaat. Welcome to Night Vale.

The Penumbra podcast
Waarschuwing: deze podcast is diehard progressief. Wat het eigenlijk is (het eerste seizoen in ieder geval) is een originele nieuwe invulling van bekende, bestaande genres met veel clichés. De film noir private detective is biseksueel en woont in Hyperion city op Mars, waar de gender-binary eigenlijk niet meer bestaat. Zijn femme fatale is een homme fatale. De verloofde van de sheriff valt uiteindelijk voor de vrouwelijke bandiet die de trein overviel en haar ontvoerde. Een van de twee wannabe-ridders in de klassieke middeleeuwse setting is verlamd en heeft een paard waar mensen nu rolstoelen hebben. Het horrorverhaal lijkt een typische case van een spook, maar nee, het is het huis dat zijn inwoners probeert te vermoorden. Enzovoort. Het is heerlijk om niet het standaard 'oh de hoofdpersonen zijn een man en een vrouw, goh wat zou daar nou mee gebeuren' te hebben. Zoveel diversiteit, zoveel mensen die zichzelf nooit terug zien in personages en nu juist wel zichzelf terug zien, zonder alle heisa die de echte wereld ervan maakt. De Penumbra-schrijvers maken het normaal, en het is geweldig.
En als dat nog niet genoeg reden is om het te gaan luisteren: de serie afleveringen over Juno Steel, Private Investigator zijn echt ontzettend goed. Het verhaal is ontzettend sterk, spannend, en uniek. Murder, mystery and Martian artefacts. En is horror meer iets voor jou? Luister naar Shaken, als je het aan kan. Half uurtje horror om je dag mee te beginnen ;)

What Should We Draw
Geen fan van fantasy/fictie verhalen? What Should We Draw is volledig anders. Het is een podcast van twee dudes, Nathan en Caldwell, die beide cartoontekenaars zijn bij Drawfee. Het doel van de podcast is dat ze, soms met een gast erbij, er door een gesprek te voeren achter komen wat ze zouden kunnen tekenen. Het lijkt ironisch dat het audio is over iets visueels, maar ik beloof dat het echt hilarisch is. En na de podcast, zetten ze de tekening online. Om je een beeld te geven kun je de tekeningen bekijken, of de namen van de afleveringen. Zo is er bijvoorbeeld een die 'Magic Mikes and Where to Find Them' heet, een met de naam 'Art Jail', en 'CUBE'. En met tekeningen zoals dit, waar wacht je nog op?

Lore
Ik ben vandaag begonnen met luisteren en ik vind het geweldig. Dit is ook weer een heel ander soort podcast: het is informatief. Het gaat over mythes, verhalen en cultuur-fenomen en waar ze vandaan komen. De eerste aflevering gaat bijvoorbeeld over vampiers, en hoe uit de dood opgestane mensen die de levenden het leven zuur maken in verschillende mythes en verhalen voorkomen. Wist je dat de eerste 'Amerikaanse vampier' het meisje Mercy Brown was, die overleed aan tuberculose? Wat er met haar en haar familie gebeurde was inspiratie voor Bram Stoker, die Dracula schreef. De persoon die deze podcast doet heeft een fijne stem en kan goed vertellen. Ik ben ook begonnen aan The Mythology Podcast maar de persoon die dat doet heeft een uhm... enigszins saaie stem, wat vervelend is gezien het feit dat mythologie eindeloos fascinerend is. Dus waarschijnlijk ga ik daar gewoon de transcripts van lezen uiteindelijk.

The Orbiting Human Circus (of the air)
Deze podcast is gemaakt door dezelfde mensen die Welcome to Night Vale maken, wat absoluut te merken is. Als Welcome to Night Vale niets voor jou was, dan is dit ook niets. Als je Welcome to Night Vale wel leuk vond: dit gaat over een awkward congierge met een liefde voor het audiocircus gebroadcast vanaf het topje van de Eiffeltoren. Het is maf, er zijn allemaal verschillende stemmen, en je bent vrij om je eigen inbeeldingsvermogen te gebruiken om je voor te stellen hoe het er allemaal in hemelsnaam uit zou kunnen zien. Geniet van de zingende zagen en de verhalen vertellende krekel.

Wolf 359
Deze staat nog op de planning, ik kan er nog niet heel van van zeggen omdat ik enkel de eerste aflevering gehoord heb so far. Maar de eerste aflevering was wel genoeg om me meteen nog 10 afleveringen te laten downloaden, dus dat is een goed teken. Wolf 359 zijn audio-logs van Doug Eiffel, een bemanningslid op een ruimtestation die in een baan rond een rode dwerg cirkelt, op zoek naar signalen uit de ruimte. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat lopen :)

Andere podcasts op mijn to do list zijn Mabel, ars Paradoxica en The Strange Case of Starship Iris. Maar ik ga eerst the Penumbra podcast nog een keer luisteren, want het einde van seizoen 1 was wild.

Ik ga denk ik toch maar die samenvatting Medieval Philosophy schrijven nu.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

Ps. de titel van deze post is een Undertale-reference :3

TIJD VOOR EEN UPDATE

HALLOOOO INTERNET. It's been a while. De laatste blogpost die ik maakte was wat, 5 maanden geleden? En er is veeeeel gebeurt in die tussentijd.

2016-2017
2016 is officieel ten einde gelopen nu. In zijn algemeenheid, op grote schaal, is het een zeer belabberd jaar geweest. Op kleine schaal (laten we zeggen mijn leven) eigenlijk ook wel. Al maakten de laatste maanden het weer een beetje goed.
Tijd om de 2016 bucketlist die ik maakte december 2015 door te nemen!
In 2016...
...ga ik mijn best doen meer te drinken.
Gezien het feit dat ik elke dag ruim een liter thee naar binnen gooi, mag ik denk ik wel zeggen dat ik geslaagd ben hierin. Al duurde het wel even.
...ga ik mijn best doen productiever en gestructureerder aan de slag te gaan. Geen dagenlange uitstel meer. Geen stress op de deadline. Geen mindless scrolling op het internet meer. PRODUCTIVITEIT.
Well 2015 me, you semi-succeeded. Universiteit heeft je zeer productief gemaakt, en je doet zowaar je huiswerk want het is toch best heel leuk, en je loopt eigenlijk nooit achter! Te veel druk zorgt nog steeds voor stress en licht uitstelgedrag, maar je eisen waren dan ook wel vrij hoog weet je.
...maak ik eindelijk een studiekeuze.
OH MAN DID YOU SUCCEED. CONGRATULATIONS 2015 ME. YOU DID IT.
...haal ik opnieuw het doel van 50 boeken lezen in een jaar.
Uhmmmmm... Helaas... is dat niet gelukt... 5 boeken tekort... it's a shame...
De Goodreads challenge van dit jaar staat op 30. Dat lijkt me wel haalbaar.
...blijf ik mijn best doen positief tegen dingen aan te kijken en niet te snel op te geven.
Nou ja, ik heb mijn best gedaan. Dus op dat punt ben ik geslaagd I guess.
...ga ik mijn eigen boekenkast in elkaar zetten om al mijn favoriete boeken kwijt te kunnen.
DONE. En hij is prachtig. En vol. Oeps.
...verbeter ik mijn tekenkunsten opnieuw. Oefening baart kunst :)
Kan je dit meten? Geen idee. Ik zou zeggen dat ik vooruitgang geboekt heb, maar zeker weten doe ik het niet.
...verf ik mijn plafond als glow-in-the-dark sterrenhemel
En nu is het het mooiste plafond wat ik ooit gehad heb. En staat er een Peter Pan reference, een silhouette van Toothless uit How To Train Your Dragon, en een sterrenbeeld van Flynn op het plafond.
...ga ik iets vaker sportieve dingen doen. Lekker zwemmen, schaatsen, paardrijden, boogschieten, skeeleren, etc.
No comment.
...hou ik contact met de mensen waar ik van hou maar niet heel vaak meer zie. Ik ben nog al introvert en vergeet soms bijna dat sociale contacten onderhouden moeten worden. Ik ben zo slecht in conversations starten. Maar ik ga er toch mijn best voor doen.
Altijd lastig. Ben ik erin geslaagd? Ik heb nog steeds contact met mijn dierbaarste middelbare school vriendinnen, al is het veel minder dan eerst. Gelukkig zijn echte vrienden er ook voor je als je ze een paar weken niet spreekt. Dat is wel een opluchting. En anders brengt Pokemon Go mensen wel weer samen blijkt.
Op naar een nieuw jaar, deze keer zonder goede voornemens afgezien van levensmotto's volgen. Hopelijk is 2017 iets aardiger voor ons allemaal.

Het studentenleven
Jawel. Ik ben nu een student. Het eerste semester is onofficieel ten einde gelopen nu en jongens, meisjes en anderen: ik heb het overleeft.
De eerste week was niet leuk. Het was idioot stressvol: er was zo weinig duidelijkheid over waar je je voor in moest schrijven en hoe, ik kende niemand, er leek geen specifieke boekenlijst te zijn, en mijn eerste college was in een haast onvindbaar lokaal en werd gegeven door een man die geen Nederlands spreekt en begon met 'ik hoop dat jullie de tekst die opgegeven stond als huiswerk gelezen hebben en jullie moeten de komende periode presentaties van 15 min. gaan geven in het Engels'. Dus zeker mijn eerste dag bestond uit veel paniek en onzekerheid.
Gelukkig werd het daarna beter. Ik kwam erachter dat al mijn leraren aardig en grappig zijn en houden van hun vak, dat aantekeningen maken best mee valt als alle powerpoints online komen, en dat alles onwijs interessant was. Toen ik vervolgens ook nog eens mensen leerde kennen en bleek dat wijsbegeertestudenten harstikke gezellig zijn, kon ik mijn geluk helemaal niet meer op.
Al met al heb ik nog geen moment spijt gehad van mijn keuze. Mijn eerste reeks cijfers van de deeltentamens waren allemaal boven de 7, iets wat me denk ik zelfs in de brugklas nooit gebeurt is.

De student (ik dus)
Mijn tussenjaar was niet echt leuk. Hoe beter ik me nu voel, hoe meer ik me besef hoe miserabel ik me voelde hiervoor. Gelukkig weet ik daardoor alles nog beter te waarderen. Ik neem mijn huidige geluk en gezondheid niet voor lief maar geniet er elke dag van, zolang het mag duren.
Dat houdt niet in dat alles helemaal beter is en het net is alsof er nooit iets gebeurt is. Mijn eindtentamens waren niet leuk. De week voor de kerst, dus de week dat mijn tentamens begonnen, overleed mijn opa. Niet alleen was dat vreselijk, maar dankzij de lichte achterstand in schoolwerk en de kerst was er ook geen moment om dat te laten bezinken. Mijn kerstvakantie bestond grotendeels uit leren, om de dag naar Amsterdam voor familiezaken (incl. kerst en oud-en-nieuw) en wanhopig mijn best doen niet terug te vallen in slechte gewoontes.
Heel makkelijk of obstakelloos is het dus niet gegaan. Maar ik heb het nu achter de rug, en me er nu nog zorgen over maken heeft geen nut. (Dat is nog iets waar ik aan gewerkt heb: als je er niets aan kan doen, laat het los. Klinkt makkelijker dan het is, maar het gaat.)
Voor nu ga ik even twee weken genieten van welverdiende rust. Even op adem komen, tijd doorbrengen met vriendinnen en pony's, en misschien Pushing Daisies maar weer bingewatchen.

Anyways.

Ik wilde deze post vooral schrijven omdat ik een beeld wilde vormen van hoe studeren nou eigenlijk is. Folders en informatiedagen kunnen je van alles vertellen, maar in het echt is het toch altijd net iets anders. Dus voor de mensen die tegen studeren op zien: same. En het valt best mee. Geef het wat tijd.
Daarnaast wilde ik nog iets anders meegeven. Soms lijkt het alsof goede dagen onmogelijk zijn, alsof je aan het vergeten bent hoe oprecht blij zijn precies voelt. Soms weet je van de paniek en angst niet waar je het zoeken moet en zou je het liefst jezelf zo klein mogelijk opvouwen tot je verdwijnt. En ik weet dat iedereen dit zegt, en dat het klinkt als loze woorden, maar echt. Je gevoel liegt tegen je. Je hoofd liegt tegen je. En al is het geen makkelijke weg, er is licht aan het eind van de tunnel. Het wordt echt beter. Maar je moet er wel zijn om het te ervaren. So hang in there.
Als je me een half jaar geleden vertelt had dat twee maanden lang er geen enkele slechte dag zou optreden en ik in plaats daarvan hilarische discussies zou voeren en tijd zou doorbrengen met een geweldige groep nieuwe vrienden tijdens een studie die ik echt leuk vind, had ik je nooit geloofd.

Zo zie je maar.

Dat is het weer voor deze post. Ik ben onder de indruk van mezelf tbh. Ik heb in de afgelopen dagen zoveel woorden getypt voor essays en samenvattingen dat ik niet verwachtte zoveel woorden nog over te hebben voor een blogpost, maar dit is toch wel een lang verhaal geworden.

En zoals altijd:

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

PS. Ik weet niet wie er verantwoordelijk is/zijn voor de 46 nieuwe weergaven van mijn Captain America: Civil War post (de gestructureerde van de twee), maar uhm, ik hoop dat je/jullie ervan genoten hebt/hebben?

PPS. 1.313 woorden? Dat is meer dan mijn History of Modern Philosophy essay!