woensdag 27 januari 2016

Art = frustration + tears + the right pencil + experience

Hallo internet! Deze blog gaat wel een beetje achteruit, of niet... Ik was bijna vergeten dat ik origineel van plan was elke dag een post te uploaden.

Dit wordt (voor de verandering) een teken-post met random tips en dingetjes, gezien het feit dat ik niet heel veel inspiratie/zin heb in iets anders. De afgelopen weken ben ik heel erg wezen oefenen met het tekenen van mensen. Persoonlijk vind ik dat nog altijd heel erg lastig,

(gaat vijf jaar later pas verder met schrijven omdat ze afgeleid werd door haar tekeningen)

Okee, eerste tip. Woede is okee. Het betekend dat je dingen probeert en je ziet dat er iets niet klopt. Gebruik die woede als energie en motivatie en blijf lekker doortekenen. (Dit is ook een tip aan mezelf, ik ben ik tijden niet zo gefrustreerd geweest tijdens het tekenen. Je weet precies hoe 'mens' uit ziet maar het op papier krijgen? ONMOGELIJK. Dit was misschien niet heel bemoedigend. Sorry.)

(This post is a trainwreck. I like it.)

Maar nu even serieus. Ik zal even een lijstje maken met dingen die ik geleerd heb in mijn jaren als tekenaar.
  1. Natekenen werkt! Weet je niet waar je moet beginnen? Teken een foto na. Het maakt niet uit waar de foto van is (al kun je natuurlijk zelf wel inschatten wat moeilijk is en wat makkelijk). Sommigen zeggen dat je van natekenen niets leert, maar natekenen zorgt ervoor dat je heel precies naar iets gaat kijken. Je kunt best weten hoe iets eruit ziet, maar als je het uit je hoofd op papier moet zetten, is het net alsof je alles vergeten bent. 
  2. Ik heb echt een hekel aan deze tip, maar het is wel een goede. Vaak oefenen. Tekenen gaat niet vanzelf. Ik teken al zo lang als ik me kan herinneren, en dat is LANG. Verwacht niet dat iets in een keer perfect is. Teken hetzelfde gezicht of hetzelfde dier steeds maar opnieuw en je zult merken dat het zowel makkelijker als mooier wordt. 
  3. Wees trots op wat je maakt en vergelijk je werk niet met dat van anderen. Dit is echt SUPER lastig, ik spreek uit ervaring. Het zien van kunstwerken van anderen kan motiverend werken, maar vaak is het onwijs demotiverend. "Ik kan lang niet zo goed tekenen als ik dacht, zijn/haar tekeningen zijn veel mooier!". Ja, dus? Het maakt niet uit. Het is geen wedstrijd. En jouw tekeningen zijn uniek, en je hebt er wel aandacht en tijd in gestopt. Dat maakt het sowieso al iets om trots op te zijn.
  4. Blijf eerst een tijdje van tutorials af. Niet naar kijken. Probeer eerst zelf eens en kijk wat je kan verbeteren, wat anders moet. Pas op het moment dat je niet meer vooruit lijkt te komen, kijk je naar tips en methodes van professionals. Dit zorgt ervoor dat je niet bang bent om nieuwe dingen te proberen, en het is onwijs belangrijk dat je niet jezelf in de weg gaat zitten met kunst. Risico's nemen en experimenteren is deel van oefenen (en beter worden!)
  5. Laat schaduwen nog een tijdje zitten. Je wil echt niet beginnen met schaduwen toevoegen aan je tekeningen. Maak het jezelf niet te moeilijk en begin gewoon met schetsen. Hetzelfde geldt voor kleur. Voor kleur heb je een goede, duidelijke tekening nodig, en als je nog in de schetsen-fase zit, heb je dat niet. Bovendien kan kleur zonder schaduw een tekening er heel vlak uit laten zien, en dat is zonde.
  6. Een goed potlood, goed papier, en een goede gum kunnen echt verschil maken. Probeer niet alleen dingen uit in je tekeningen, maar varieer ook je materiaal eens! Soms kan dat leuke verassingen opleveren.
  7. (Dit is een supergeheime tip en ik ontken alles als je ernaar vraagt: je tekeningen zijn waarschijnlijk het beste om 1 uur 's nachts, op het moment dat je juist precies niet moet tekenen, en als je hyper bent. Daarnaast komen de echte kunstwerken als je een keer iets tekent in je wiskundeschrift. Maar dat is meer een waarschuwing dan een tip!)
Ik hou het hier maar bij. Ik heb ondertussen een lichte hekel aan mensenhoofden en ik krijg de neiging alles het raam uit te gooien, dus ik neem even een break.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

zondag 24 januari 2016

It's me giving my opinion on books again!

Hallo internet! Life's a wild ride right now, dus sorry voor de afwezigheid van nieuwe posts. Maar, zoals belooft, hier een lijstje reviews :)

De Stromende Koningin - Kai Meyer (review)
Deze trilogie heb ik vaker gelezen, hij staat bij mij in de kast. Ik heb de delen van allerlei plaatsen vandaan moeten vissen, het is niet een heel bekende serie.
De boeken spelen zich af in een soort alternatieve werkelijkheid. Het lijkt op onze wereld, maar toch is het heel anders. De kanalen van Venetië, de plaats waar het verhaal begint, worden bewoont door zeemeerminnen met haaienbekken die van oor tot oor lopen. De bewakers in de stad rijden op stenen leeuwen. De spiegels van de spiegelmaker Archimboldo worden geteisterd door schimmen uit een andere dimensie. Het Egyptische leger wordt aangevoerd door een uit de dood opgewekte farao en zijn sfinx-commandanten.
Dit alles zorgt ervoor dat de boeken vol fantasie zitten. De magie in de wereld die Kai Meyer gecreëerd heeft komt echt tot leven. Iedere keer wordt je weer verrast door iets nieuws. Ik wil niet te veel verklappen natuurlijk, maar het is heel uniek.
Naast de magie in de boeken zorgen vooral de geweldige personages ervoor dat je door blijft lezen. De hoofdpersoon, Merle, is een dapper en beschermend weesmeisje die zonder problemen van zich af bijt. In haar huist de Stromende Koningin, de godin die vooralsnog Venetië beschermde tegen de Egyptenaren. Haar vriendin Junipa was haar hele leven blind, tot de spiegelmaker haar spiegels als ogen gaf. Dan is er nog de zeemeermin Unke, die haar staart inruilde voor benen, en mijn persoonlijke favoriet Vermithrax, de oeroude verrader. Hij is een pekstenen leeuw met enorme vleugels en hij praat. De personages blijven je echt bij en elk van hen is speciaal.
Het enige nadeel van deze boeken is dat de schrijfstijl het heel saai kan maken. Alle verassingen en magie brengen niet heel veel gevoel met zich mee, en ik merk altijd als ik het boek lees dat ik me afvraag hoe het zou zijn geweest als iemand anders het geschreven had. Het is spannend, maar je wordt niet heel erg meegesleurd in de horror en de actie. De personages zijn net je vrienden, maar de verhaallijn is als een film die je van een afstandje bekijkt. Dat is wel heel jammer.
Al met al blijft het wel heerlijk om te lezen, vooral voor mensen met een grote fantasie en een niet te kritische blik.

Wildwoud - Colin Meloy (gelezen in het Nederlands)
Dit boek was teleurstellend. Het zag er veelbelovend uit: een meisje wiens kleine broertje ontvoerd wordt door kraaien die hem meenemen naar een verboden bos. Helaas was onnodig lang. Er zijn 541 bladzijdes die ingekort zouden kunnen worden tot 250 bladzijdes. Alles wordt gedetailleerd beschreven zonder dat je er eigenlijk ook maar iets van opsteekt. De verhaallijn is goed, maar is zo uitgerekt dat de spanning constant wegvalt. In reviews van anderen stond vaak dat de tekeningen en superleuke toevoeging waren, maar ik vond ze persoonlijk te Jip-en-Janneke-achtig. De stijl paste niet heel goed bij het boek naar mijn mening. Als losse tekeningen waren ze wel mooi.
Naast het feit dat het verhaal te langzaam en saai was, waren de personages ook niet interessant of leuk. De hoofdpersoon, Prue, is niet aardig. Ze doet gemeen tegen haar klasgenootje terwijl hij alleen maar nieuwsgierig is. Ze red haar broertje eigenlijk alleen maar omdat ze anders haar ouders niet onder ogen kan komen. Ze is moedig, maar heeft een heel random karakter. Soms is ze emotioneel en dankbaar, soms is ze onnodig brutaal. De gevoelens van de slechterik, een verbannen prinses, worden nauwelijks gedeeld waardoor haar motieven heel vlak en onlogisch blijven.
Het was qua fantasie en verhaal wel een aardig boek dus, maar de langdradigheid en niet-interessante personages maakten het een echte tegenvaller.

The Rules of Ever After - Killian B. Brewer (review)
Dit is een boek wat vooral mijn jongere ik geweldig had gevonden. Het is een mix van sprookjes, inclusief prinsen, prinsessen, vloeken, slechte stiefmoeders en verloren familie. En het leukste is dat de de focus ligt bij een prins die niet met een prinses wil trouwen omdat hij zich aangetrokken voelt tot jongens. Het is een uniek verhaal die je zo aan kinderen voor zou willen lezen.
De personages in dit boek zijn top. Zowel Prins Philip als zijn vrienden zijn allemaal geweldig. Prins Daniel is op zoek naar een manier om zijn vloek, die ervoor zorgt dat hij nooit kan slapen, ongedaan te maken. Prinses Gwen is lekker zichzelf en staat haar mannetje. James, Daniel's beste vriend, heeft een groot ego maar is tegelijkertijd wel heel beschermend. Katharina is het grootste deel van het boek een damsel in distress, maar ze is slim en komt voor zichzelf op. Peter bewijst dat een held niet iemand hoeft te zijn die sterk is en dat woorden ook ontzettend veel kracht in zich hebben.
Het boek leest lekker door en zit vol met belangrijke lessen. Iemands geluk zou nooit iemand anders geluk af moeten nemen. Als je iets wil bereiken, moet je er je best voor doen. Er is niets mis met erachter komen dat je een fout gemaakt heb, je excuses aan te bieden en je best doen om alles weer recht te zetten. Net als dat er niets mis is met zijn wie je bent. En ook al lijkt alles wanhopig, een happy ending kan toch dichterbij zijn dan je denkt.
Het is geen hoge literatuur, maar het is toch een lekker simpel boek om volledig in op te gaan. De magie van prinsen en prinsessen blijft toch heerlijk. Echt een aanrader dus!

 Dat was het wel weer hoor! Reviews schrijven als je last hebt van hoofdpijn is niet makkelijk. Vroeg naar bed vanavond.

Voor ik ga wil ik deze twee websites nog even delen: x en x. Ik ben helemaal verlieft. Ik heb zo'n zwak voor sterrenstuff, zeker als het er zo mooi uit ziet.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

donderdag 21 januari 2016

Internet-verslavingen etc.

Hallo internet! Het is een beeeeeeetje rustig hier op mijn blog. Ik heb drie dagen terug besloten mijn laptop even weg te leggen voor een tijdje.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik eigenlijk te veel tijd verspil op het internet. En het punt is, ondertussen doe ik het niet eens meer omdat ik er blij/gelukkig van word. Het is meer een soort gewoonte waarin ik dezelfde vijf tabbladen om de minuut opnieuw open en sluit. Ik lees meer summaries en reviews van boeken dan dat ik echt boeken lees en mijn ouders zien me eigenlijk alleen tijdens het avondeten. De rest van de tijd zit ik in mijn kamer, met mijn ogen vastgeplakt aan mijn scherm.

Ik vond dat het tijd was voor een verandering. Als je iets doet wat jen iet hoeft te doen en je ook niet gelukkig maakt, waarom zou je het nog doen? Dus heb ik even afstand gedaan van het internet. Als gevolg heb ik drie boeken gelezen, grote delen van de dag de rest van de bewoners in dit huis gezelschap gehouden en afgesproken met vriendinnen. En het enige moment dat ik mijn laptop echt gemist heb was toen ik de drie gelezen boeken wilde reviewen en er een blogpost over wilde maken.

Het is wel belangrijk te onthouden dat dit mijn eigen keuze was. Ouders hebben soms de neiging kinderen computertijd te verbieden als ze vinden dat er te veel gebruik van wordt gemaakt, maar dan wordt afstand doen van het internet opeens een straf. En dat is juist wat je niet wil.
Ik zat hier laatst nog over na te denken. Ik heb het idee dat kinderen uit zichzelf wel weer naar buiten zullen gaan. Misschien niet nu, maar uiteindelijk raken ze verveeld en gaan ze weer op zoek naar iets anders. En dat 'anders' kan zomaar buiten de deur zijn, of in ieder geval in de echt wereld.

Het is ondertussen 7 over 12 's nachts en ik ben niet eens toegekomen aan een review. Morgen weer eens een review-dagje denk ik. Dan kan ik meteen Galavant erin meenemen, en de nieuwe aflevering Agent Carter ook.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

zaterdag 16 januari 2016

Weggooien en opruimen

Hallo internet! Vandaag was een intensieve dag (die ik heel hard nodig had).

Ik heb mijn nieuwe boekenkast in elkaar gezet! 1 meter hoog en 90 cm breed, wat inhoud dat ik drie planken ex. de bovenkant van de kast erbij heb! RUIMTE.
Het nadeel is nu dat ik niet alleen erachter ben dat ik nu erg veel ruimte heb, maar ook dat ik verdomde veel boeken en vooral onwijs veel spullen heb. Waar komt het allemaal vandaan? Wanneer is dit gebeurt? Ik weet het niet.

Wat ik wel weet is dat ik op dit moment in een soort volledige herorganisatie van mijn kamer zit. Het is in lange tijd niet zo'n troep geweest hier en ik kan maar niet beslissen hoe ik het allemaal moet inrichten. Alle leesboeken, DVD's en cd's staan nu allemaal op hun plek (al ben ik nog niet helemaal zeker over de boekenvolgorde), maar al mijn tekenspullen, knutselzooi, posters, belangrijke grown-up brieven en mappen, oude schoolboeken en andere informatieve boeken, en losse decoratiespullen hebben nog geen plek.

Nou ja, ze hebben heel veel plek. Waar alleen is de grote vraag. Ik wil dingen liever niet in lades doen, ik ben ondertussen niet zo'n fan meer van lades. Maar ik heb eigenlijk niet genoeg planken en vakken om alles kwijt te kunnen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over die enorme hoeveelheid spul in mijn inbouwkastjes en inbouwlades. Die durf ik bijna niet open te trekken omdat ik bang ben dat alle dingen mijn kamer overnemen. En dat is dan weer net niet de bedoeling. Denk ik.

(timeskip van zo'n 6 uur)

Mijn kleinste zusje (die altijd de meeste troep heeft) was hevig teleurgestelt in me omdat ik volgens haar veel te veel bewaar. Doet ze zelf ook, maar daar gaat het even niet over. Ik heb zonet dus ook besloten een enorme hoeveelheid tijdschriften weg te doen. Het kastje waar ze in zitten is in lange tijd niet open geweest en ik lees ze toch nooit meer. Als mensen dus nog interesse hebben in oude Penny's en oude Hitkranten, hoor ik het wel :p

Op dit moment liggen mijn vloer en bed nog vol met boeken, schriften en spullen en heb ik vijf planken, vier lades en een vak leeg.

Ik ga nog heel eventjes door.

Echt, nog maar heel even.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

Ps. ER KOMT EEN VERVOLG OP ARISTOTLE AND DANTE DISCOVER THE SECRETS OF THE UNIVERSE???? AHHHHH

donderdag 14 januari 2016

"Local trash can discoveres freshly fallen snow"

Hallo internet! HET SNEEUWT. EINDELIJK. De afgelopen dagen waren verre van leuk en had serieus het idee dat niets me meer op zou kunnen vrolijken. Jemig, dit had ik echt even nodig. Ik leef weer een beetje.

Vandaag heb ik een knoop doorgehakt en heb ik weer eens gekookt. Op dit moment heb ik het idee dat ik ver weg ga zakken als ik niets doe, dus hier was het wel echt tijd voor. Komend weekend ga ik mijn nieuwe boekenkast in elkaar zetten met Pap, dus hopelijk zorgt dat ook nog enigszins voor een gevoel van productiviteit en achievement.
Acceptatie is ook een stap. Anyways, ik wilde eigenlijk iets speciaals doen omdat dit de honderste post op mijn blog is, maar dan wordt het lang wachten. Op dit moment heb ik niet extreem veel inspiratie after all. Dus dit is weer gewoon een van-alles-en-nog-wat post.

Ik heb kaartjes voor  het Panic! At The Disco concert in de Melkweg op 26 mei dit jaar! Ik heb er echt zin in, net als in het Adam Lambert concert op 13 april. Persoonlijk ben ik niet enorm fan van concerten (heel veel lawaai, heel veel mensen die dicht tegen je aan staan, etc.) maar er is toch iets speciaals aan het zien van de personen waar je fan van bent. 

Verder loop ik dankzij het herlezen van de triologie van Kai Meyer 2 boeken voor op mijn Goodreads-challenge. Ik ben nu al een over-achiever. Nice.

Ik ben er ook achter gekomen dat ik te veel kleurpotloden heb voor iemand die altijd te lui is om tekeningen te kleuren. 95% van mijn tekeningen is met grijs potlood gemaakt, en de overige 5% is grotendeels pastelkrijt. Kleurpotlood is gewoon erg lastig voor iemand die moeite heeft met contrast. 
Het ergste is nog wel dat ik er gewoon geen goede plaats voor heb. Op dit moment zitten ze in een uitpuilend Libresse-doosje, wat gewoon beschamend is bijna. Daar moest maar eens verandering in komen. Misschien dat ik mijn eigen tekendoos moet gaan maken.

En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik een zwak heb voor animatieseries voor kinderen. Eerst Steven Universe (veel beter dan ik verwacht had en zo veel aandacht voor issues als sexualiteit etc.) en nu Miraculous Ladybug, een Franse serie over een superheldin en haar sidekick. Superheroes are my kryptonite, after all. How could I say no?

Als laatste heb ik de tumblr pagina van floccinaucinihilipilification weer eens helemaal doorgelezen. Alle Harry Potter comics, Selfie Bee's en Dragon Bros zijn geweldig. En het leukste zijn eigenlijk nog wel de tags onder elke post. Heerlijk.

Dus: "Working hard is important, but feeling good is important too!" -Steven Universe

Nu heb ik alleen nog iemand nodig die de nieuwe Star Wars film nog een keer wil zien. Ik loop een beetje achter op de hype...

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

zaterdag 9 januari 2016

Let's try something happy!

Hallo internet! Gezien het feit dat de vorige paar posts zo serieus en niet erg vrolijk waren, leek het me een aardig idee om nu even een klein beetje vrolijkheid te delen. Dus hierbij deel ik mijn 'happy playlist' met muzieknummers die mijn dag soms net even wat minder flut maken. Alles is op Youtube te vinden!

De happy-playlist
  1. Dance With Me Tonight - Olly Murs
  2. Stereo Hearts - Gym Class Heroes ft. Travie Mccoy
  3. Be My Forever - Christina Perry ft. Ed Sheeran
  4. Everything Is Sound - Jason Mraz (van zijn happy album 'Love Is a Four Letter Word')
  5. I Do - A Rocket to the Moon (luister hun album 'Wild & Free' eens!)
  6. La Da Dee - Cody Simpson (al zijn nummers zijn vrolijk of lief)
  7. Love Is Easy - McFly
  8. I Feel Good - A.J. Holmes
  9. Loved and Alive - Jim and the Povolos
  10. Vanilla Twilight - Owl City
  11. Summer Rain - Jonas Brothers
  12. Wash Away - Chef'Special (hun album Passing Through staat vol met nog meer leuke nummers)
  13. Stay Stay Stay - Taylor Swift (Taylor Swift nummers zijn sowieso vaak lekker light en happy)
  14. Popular Song - Ariana Grande ft. Mika
  15. Summer Paradise - Simple Plan ft. Sean Paul
  16. Waar de zon ons heen brengt - Diggy Dex
  17. Everyday - Max Schneider
  18. Where You Are - Kurt Schneider & friends
  19. Better Than Words - One Direction
  20. Brave - Sara Bareilles
  21. Classic - MKTO
  22. Through The Dark - One Direction
  23. Hey, Soul Sister - Train
  24. I Have Friends in Holy Spaces - Panic! At The Disco
  25. Peculiar - Chef'Special
  26. When Can I See You Again - Owl City
  27. Love Is On The Radio - McFly
  28. Puzzle Me - Ilse DeLange
  29. All About Us - He Is We ft. Owl City
  30. It's A Beautiful Day - Michael Bublé
  31. Introducing Me - Nick Jonas 
  32. Busy - Olly Murs (zijn eerste album is in zijn geheel best erg vrolijk)
  33. Forever - Corey Gray ft. Max Schneider 
  34. You're My Favorite Song - Joe Jonas ft. Demi Lovato
Ik denk dat ik de lijst hier maar stop. Hier is iedereen wel even zoet mee denk ik :) Als bonus noem ik nog even Happy van Pharrel Williams (al vind ik de cover van Conor Maynard leuker) en It's All Good van Cher Lloyd en Ne-Yo (voor als je echt even in de put zit).
Ik ga maar eens naar bed. Ik heb vandaag hout gehaald voor een nieuwe boekenkast, lekker paardgereden en The Lego Movie gekeken, dus die nachtrust heb ik wel verdient. Morgen ga ik hopelijk de kast in elkaar zetten, maar als dat niet zo is wordt het denk ik weer eens een review dagje. Ik loop nog wat Star Wars films achter en heb nog wat boeken te lezen.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

Ps. Als de playlist nog niet vrolijk genoeg was, heb je hier een blije puppy met vlindervleugels om je dag iets beter te maken!

vrijdag 8 januari 2016

Gezocht: handleiding

Hallo internet! Maak je geen zorgen, de afgelopen paar dagen zijn niet heel speciaal geweest.
Sinds de laatste blogpost heb ik paardgereden, in de bieb gewerkt, krantjes bezorgt, flink wat thee gedronken en ben ik met een vriendin schoenen wezen shoppen. Het was gezellig en ik ben drie paar schoenen rijker. Wat wel echt heel hard nodig was, gezien het feit dat ik niet echt meer hele schoenen over had. Mijn dierbare witte Nikes waren toch wel echt aan het eind van hun latijn.

Het punt is, mijn vriendin en ik zitten op dit moment soort van in hetzelfde schuitje: geen huidige studie en een heleboel problemen die niet zo makkelijk op te lossen zijn. Vandaar deze blogpost. Ik ga niet precies toelichten wat de problemen zijn, dat gaat me persoonlijk iets te ver, maar ik kan er nog wel over praten.

De afgelopen tijd heb ik gemerkt dat er in de wereld maar weinig dingen zijn die constant zijn en houvast bieden in moeilijke tijden. Iedereen is anders, denkt anders en reageert anders, dus als je een keer niet weet wat je moet doen, kun je niet zomaar even een handleiding raadplegen. Anderen hulp vragen klinkt als een goede tweede optie, maar de manier waarop iemand anders geholpen zou willen worden is mogelijkerwijs niet hetzelfde als de manier waarop jij geholpen wil worden. En dat is als ze al begrijpen wat het probleem is.

Tot nu toe lijken de tips die mensen geven altijd dezelfde dingen te zijn. Het zijn soort algemene, universele opmerkingen die blijkbaar eeuwig overgedragen worden. Voor sommige dingen kunnen algemene tips best handig zijn ("Heb je al geprobeerd hem opnieuw op te starten?") maar bij persoonlijke problemen ligt dat toch iets anders.
"Het gaat beter/wordt makkelijker als je het vaker doet" is er zo een. Het is goed bedoelt, maar de uitvoering is lang niet zo makkelijk. Soms lijkt het zelfs volledig onmogelijk en onbereikbaar. En zo zijn er nog zo veel meer. "Het gaat wel weer over", "Zo eng is het toch niet?", "Doe het gewoon", "Maak je er toch niet zo druk om".

Iedereen verwerkt dingen op zijn eigen manier. Sommigen willen graag hulp, anderen willen liever alleen gelaten worden. En sommigen weten het gewoon niet en trekken de haren uit hun hoofd uit pure frustratie en verwarring.

Het spijt me dat ook ik geen handleiding heb voor hen die het nodig hebben. Als iemand er ooit een maakt, zou ik graag een kopietje hebben. Tot die er is gaat deze post uit naar alle mensen die er graag ook een zouden hebben. Ik hoop dat het leven iets aardiger voor jullie wordt in de toekomst.

Soms is hoop het enige wat je iemand kunt geven.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

maandag 4 januari 2016

Het Nieuws

Hallo internet! Zware kost vandaag. Persoonlijk vond ik dat het wel weer eens tijd werd. En ik heb inspiratie.

Gisteren was er een speciale uitzending van het programma 'De Reunie', met allemaal ex-nieuwslezers en andere mensen die betrokken waren bij het nieuws. Het was heerlijk om Erwin Kroll en Philip Freriks weer eens samen te zien, maar ik vond het vooral heftig om te zien wat ze meegemaakt hebben in hun nieuws-carriere. Ik heb nu onwijs veel respect voor hoe sterk deze mensen zijn en hoeveel controle ze hebben. Sacha de Boer die op televisie bekent moest maken dat Theo van Gogh was overleden terwijl hij een ex-collega van haar was, zonder te stotteren. De cameraman die serieus alles up-close gezien heeft, waaronder de ravage die de tsunami had aangericht. Soms vraag is me af of die journalisten beelden op hun netvlies gegrift hebben staan die ze zien als ze slapen. Hoe krijgen ze het voor elkaar om iedere keer zo dicht bij verwoesting en horror te staan zonder te breken of hun levenslust te verliezen. Onwijs veel respect heb ik voor deze mensen.

Dat brengt me bij het tweede deel van deze post: nieuws in het algemeen. Eigenlijk is het heel slecht, maar ik kijk maar zelden het journaal. Niet omdat ik het niet belangrijk vind, maar omdat ik het moeilijk vind er naar te kijken. Het zorgt ervoor dat ik me nutteloos voel en me schuldig voel over hoe oneerlijk het is dat ik wel een veilig thuis heb. Daarnaast herinner ik me van toen ik nog wel het journaal keek dat ik na een tijdje 'numb' werd voor wat ik zag. Als je zoveel vreselijke dingen op het nieuws ziet, dag in dag uit, de ene ramp na de andere, doet het je steeds minder. Mensen gaan dood, je kunt er niets tegen doen want het is al gebeurt, en wat dan?

Heftige nieuwsberichten kunnen wel je prioriteiten even rechtzetten, dat moet ik toegeven. Soms is het net een reality-check: ga ik me nou echt druk maken om onbelangrijke dingetjes als dit soort dingen gebeuren in de wereld? En op die manier heeft het toch nog een positief effect.

Soms vraag ik me wel af waarom mensen het zo belangrijk vinden het nieuws te kijken. Is het omdat ze de smart willen delen van hen aan de andere kant van de wereld, ook al hebben zij daar niets aan? Is het om up-to-date te blijven en een goed onderwerp voor theetijd-discussies te hebben? Is het omdat mensen van nature nou eenmaal graag alles willen weten? Is het omdat ze het gevoel hebben dat ze het nou eenmaal moeten weten? Of is het stiekem dat we de horrors opzuigen als sponzen? Ik weet het niet, en ik denk ook niet dat ik het ooit zal weten.

Maar dat is okee, sommige dingen hoef je ook niet per se te weten.

Hier hou ik het bij. Er zit niet echt een doel aan deze post, het is gewoon fijn om je gedachten uit te schrijven soms.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

zaterdag 2 januari 2016

Bloggity blogg blog

Hallo internet! Gelukkig nieuwjaar aan iedereen! Oud en nieuw was super, het was helder weer en vanaf de straat achter ons huis hadden we een geweldig uitzicht op het vuurwerk. Ik hoop dat alle huisdieren ondertussen weer iets bijgekomen zijn.

De oliebollen zijn ondertussen op helaas, daar zal ik weer tot oktober op moeten wachten. Aan de andere kant ben ik mijn jaar wel goed begonnen: na het vuurwerk heb ik The Darkest Part of the Forest uitgelezen (reread, zie mijn review hier) en ben ik die ochtend direct begonnen met het volgende boek: De Stromende Koningin van Kai Meyer. Die is ondertussen uit, wat betekent dat ik nu al 2 boeken voor loop op mijn Goodreads-challenge van 50 boeken. Heerlijk!

(Ik schreef dit alles om 4 uur 's middags maar toen werd ik afgeleid door Iguanamouth's art blog en tekende ik een gekko-draakje en een centaur gebeten door een weerwolf en IK HEB OPEENS ZO VEEL INSPIRATIE.)

Okee, waar was ik? Oh ja, begin van een nieuw jaar. Ik dacht dat ik maar eens een lijstje moest maken met ideeen voor deze blog. Ik ga mijn best doen om het jaar af te maken en dus door te gaan tot 20 juli, maar heel makkelijk gaat dat niet worden denk ik. Ik doe mijn best :)

Huidige ideeenlijst
- favoriete youtubers
- favoriete video's
- tijdreis paradoxen
- wat stop je in een tijdcapsule
- pure nostalgie (series die je als kind keek)
- time lapse origami vouwen
- origami draakjes tuturial
- een invulpost
- de coolste, meest onbekende dieren op de planeet

Hier hou ik het bij, ik was zo afgeleid vandaag dat het ondertussen 5 over 12 is en ik maar eens naar bed ga. Misschien dat ik morgen weer eens een langere post maak.

Byee!

❤ Elisah