De man in de trein
De man was er weer. Het is een vluchteling, een vader die rond probeert te komen door zakdoekjes te verkopen in de trein. Hij kan nauwelijks Nederlands, maar hij doet zijn best en hij is aardig. Toen ik op halloween in de trein zat, stak hij zijn duim op voor mijn rode lenzen. Als de trein zo goed als leeg is, geeft hij aan dat je de zakdoeken mag houden, ook al geef je hem niets. Vandaag had hij net de zakdoekjes met briefjes neergelegd toen er een conducteur binnenkwam. Hij begon alle pakjes op te halen, terwijl hij herhaaldelijk zei dat we hem niets mochten geven omdat het bedelen was. De man liep verslagen achter hem aan. Toen ze de coupe doorgegaan waren, begon de conducteur een ruzie met de man. Hij weigerde de zakdoekjes terug te geven en zette de man op Zaandam uit de trein. In de coupe was het stil. Mensen wisten niet wat ze ermee aan moesten. Toen stond er een meisje op, ergens in de 20 gok ik. Ze stapte op de conducteur af en zei heel duidelijk dat ze het raar vond hoe hij met de situatie omgegaan was. Ze snapte dat hij de man uit de trein zette, maar ze vond het niet okee dat hij de zakdoekjes afgepakt had. Wat als de man daarvan moet rondkomen? Je kunt toch niet zomaar iemands eigendom afpakken? "Het is zijn eigendom helemaal niet", zei de conducteur koppig. Hij had duidelijk geen zin in een rationele discussie. "Hoe weet u nou weer of het niet van hem is?" Reageerde zij. De conducteur raakte nu echt geïrriteerd. "Die man is een bedelaar en als je een probleem hebt meld je het maar aan de ns. Daarop zei zij dat ze dat zeker zou doen en vroeg ze om zijn naam, die hij weigerde te geven. De coupe werd steeds onrustiger. Blijkbaar maakte deze discussie de mensen veel minder op hun gemak dan de vluchteling eerder. Er werd gezeurd over dat het te luid was en ze maar ergens anders moesten gaan ruziën. Daarna kon ik het niet meer horen. De mensen in de coupe praatten wat ongemakkelijk. De meesten leken aan de kant van de conducteur te staan, wat ik eigenlijk wel erg jammer vond. Hij was onwijs grof geweest en gedroeg zich als en lul tegenover zowel de man als het meisje. Ik hoop dat ze inderdaad een melding maakt naar de ns. Vluchtelingen in de trein die mensen met gebedel in een ongemakkelijke positie zetten is natuurlijk niet heel fijn, maar dit had anders gekund.
Vluchtelingen blijven een lastige zaak. Mensen vinden het handig ze enkel als probleem te blijven zien en niet stil te staan bij het feit dat het allemaal mensen zijn die geen toekomst hadden in het land waar ze woonden en wanhopig op zoek zijn naar een manier om rond te komen. Toch zou het naïef zijn om te denken dat het geen probleem is. Want dat is het wel.
En zo blijven we bezig.
De rest van mijn dag
Ik hou zo veel van boekenwinkels. Vooral de Waterstones en de ABC (klik de link en geniet). Ik heb er vandaag ook weer ruim 2,5 uur gezeten, volledig gelukkig. Het enige nadeel van boekenwinkels is dat ik a) de hele winkel leeg wil kopen en b) mijn nog-te-lezen lijst nog langer wordt dan hij al is.
Verder ben ik er ook achter gekomen dat ik 100% de neiging heb om boeken te kopen omdat ze mooi zijn. Wie had gedacht dat ik zo oppervlakkig zou kunnen zijn. Ik niet.
Maar als je bij de Waterstones een stel planken hebt met leatherbound classics kun je mij wegdragen. En hetzelfde geld voor boxsets, geïllustreerde edities van mijn favoriete boeken, mijn favoriete boeken in general maar met andere covers en natuurlijk boeken met een hele mooie omslag.
Als ik nu opeens de hoofdprijs win, komen er sowieso drie verschillende edities van The Golden Compass in mijn kast erbij.
Het ergste is nog wel dat er een tweedehands boeken markt op het spui was, recht voor de ABC. En ze hadden van die hele oude boeken. Van die echte boeken boeken. De boeken die je voor je ziet als je denkt aan de bibliotheek van een oude tovenaar. Van die mooie, donkerbruine, versleten, leren boeken met perkamentachtig papier en gekrulde letters op de kaft.
Het is dat ik niet geïnteresseerd ben in hele oude bijbels en het niet zo past bij mijn andere boeken, maar anders had ik ze allemaal meegenomen. Om af te stoffen enzo.
Verder zat er in de Waterstones nog een onwijs schattig jongetje verdiept in zijn eigen boek in de volwassenen fantasy hoek.
Adorable. En de Bijenkorf is duidelijk weer in de kerstsfeer.
Toch is Amsterdam nog altijd niet echt mijn stad. Alles is luid en dynamisch en ik kan absoluut leven zonder de constante wietwalmen die langsdrijven. Maar de boekenwinkels zijn leuk.
Verder hebben we net de kerstboom opgezet en heb ik de halloween-decoraties maar eens van mijn muren gehaald. Het is dat ik morgen een krantenwijk heb en ga paardrijden, anders zou ik weer lekker een knutseldagje doen. Sneeuwvlokken knippen enzo.
Dat was het weer! Tot morgen/later!
❤ Elisah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten