Gisteren heb ik mezelf even een dagje vrij gegeven. Dat verdien ik wel eens. Maar ik heb in ieder geval wel flink wat moeite in de post van vandaag gestopt :)
Het is augustus, en dat betekend niet alleen dat halloween steeds dichterbij komt, maar ook dat de kans op een vallende ster het grootst is. Vanacht had ik het geluk er eentje te zien :) Dus het leek me leuk er een post over te maken.
Wat is een vallende ster?
Maak je geen zorgen, ik ga je hier niet vertellen dat een vallende ster een ster is die valt. Zo simpel is het namelijk helemaal niet. Technisch zie je namelijk geen vallende ster, je ziet het licht dat ontstaat doordat een brok steen of stof de atmosfeer van de aarde binnenkomt. Het is dus helemaal geen ster en het is eigenlijk vrij dichtbij. Het brok steen wordt ook wel een meteorïde genoemd en de lichtflits geproduceert door een meteorïde wordt een meteoor genoemd. Als de meteorïde niet volledig verbrand in de atmosfeer en terechtkomt op aarde, wordt het overblijfsel ook wel een meteoriet genoemd.
Meestal zijn de brokken steen en stof afkomstig van een komeet. Als dat het geval is, bevinden de brokken zich in een baan om die komeet heen. De meteorïden in de baan komen allemaal snel achter elkaar in onze atmosfeer terecht als de atmosfeer van de aarde de baan om de komeet kruist. Zo'n fenomeen wordt dan een sterrenregen genoemd (of in het Engels een meteor shower).
Waarom is de kans om een vallende ster te zien nu zo groot?
De meest bekende is de sterrenregen die rond 13 augustus plaatsvind en van de komeet Swift-Tuttle komen. Vanaf eind juli loopt de hoeveelheid vallende sterren steeds meer toe, tot het hoogtepunt in augustus. Dit jaar is het hoogtepunt om 1 uur 's middags op 13 augustus, dan zijn er 85 meteoren per uur te zien onder ideale omstandigheden. Helaas is het dan al licht, dus je kunt het beste kijken om half 4 's ochtends. Om deze meteorïden te zien moet je richting het sterrenbeeld Perseus kijken.
De naam van de sterrenregen (Perseïden) is ook afgeleid van de naam van dit sterrenbeeld, al werd in het vroeger ook wel de 'Tranen van Laurentius' genoemd, naar de naamdag van Laurentius van Rome.
Voor meer informatie kun je hier kijken.
Wat moet je doen om ze te zien?
Het is koud 's nachts en bovendien zit je stil, dus zorg ervoor dat je genoeg warme kleren aan heb. Werk met laagjes als dat kan. Wat je verder mee moet nemen zijn wat snacks, een notitieblokje en een pen om het aantal bij te houden, en een zwak (en het liefst rood) lampje, om ervoor te zorgen dat je dongen kunt opschrijven zonder dat je ogen daarna zich weer aan moeten passen aan het donker.
Verder kun je nog een verrrekijker (een 7x50 is het best) of een telescoop meenemen als je die hebt.
Om ze zo goed mogelijk te zien kun je het beste naar een plek met zo min mogelijk licht gaan. Als je in de stad woont, zie dit als een goed excuus om bij iemand in de middle of nowhere te logeren. Tip: het strand of de duinen geeft een spectaculair uitzicht!
Wat wel handig is is thuis het sterrenbeeld zoeken. Dat is namelijk een stuk lastiger als je een heleboel sterren ziet.
Ga op zoek naar de plejaden die bij het sterrenbeeld de stier horen. Plejaden zijn een heleboel kleine sterren dicht bij elkaar en zien er ongeveer zo uit:
Wil je de meteorenregen op de foto zetten?
Ik vond tijdens het lezen in 'Sterrenkunde voor Dummies' van Stephen P. Maran (echt een aanrader!) dit nog:
Wat heb ik verder nog gedaan?
Zoals ik al zei ben ik op dit moment Sterrenkijken voor Dummies aan het lezen, maar voor ik daaraan begon heb ik nog even het boek Outcast van Adrienne Kress gelezen. Ik moet alleen op dit moment al mijn posts met mijn mobiel schrijven omdat mijn laptop een beetje gecrasht is (het lag dus niet aan het internet...) en deze post is nu wel lang genoeg. Dus de review krijgen jullie morgen.
❤ Elisah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten