Een bloedserieus kutprobleem

Hallo internet! Speciale post vandaag. Deze is voor de dames onder ons.

Tijd voor een sprookje
Er was eens een oud, vergeetachtig dametje. Op een dag verhuisde ze naar een schattig huisje met een enorme reservekamer. Ze voelde zich er helemaal thuis en dacht: 'Weet je wat? Ik ga de reservekamer inrichten als kinderkamer voor mijn vriendin! Vind ze vast leuk voor als de baby komt volgende maand!' Dus het oude vrouwtje haalde behanglijm, en behang, en vloerbedekking, en een ledikantje en een comode, en nog veel en veel meer. Het koste haar een hele maand, maar toen was alles eindelijk klaar. Opeens werd ze gebelt. 'WAT', riep ze. 'ER KOMT GEEN BABY? ZE IS NIET ZWANGER?' Ze gooide de telefoon op de haak en werd woest. 'NOU OKEE DAN. HET IS NIET ALSOF DIT ME EEN HELE MAAND KOSTTE EN IK HET ALLEEN VOOR HAAR DEED.'
Ze begon rond te stampen en al tierend pakte ze een stoel op en gooide hem tegen de muur. En nog een. En daarna de bank. 'ONGELOOFELIJK. ZO ONDANKBAAR'. Ze sleurde het behang van de muur en begon woest de vloerbedekking van de grond te trekken. En ze gooide alles een voor een naar buiten, het huis uit. Na een week was ze eindelijk uitgeraast. Eenmaal afgekoelt ging ze in het midden van de nu lege kamer zitten en dacht 'Waarom was ik nou eigenlijk zo woest? En waarom is alles hier zo'n troepje? Daar moet ik iets aan doen, mijn vriendin krijgt volgende maand een kindje en dit zou de perfecte kinderkamer zijn. Tijd om aan de slag te gaan!'
Zodoende begon het hele verhaal weer opnieuw. En iedere maand bouwt ze de kinderkamer weer op en breekt ze hem met brute kracht weer af.

Wat jij als vrouw merkt van dit sprookje in real life
De hele maand loop je lekker rond, doe je je eigen ding, maar dan voel je het. Je hebt het opeens veel sneller warm. Stemmingswisselingen komen en gaan. En dan begint de buikkramp. 'Oh nee,' denk je. 'Het is die tijd van de maand weer'. Alsof iemand je ingewanden afbreekt en daar een hele week over doet...

Het sprookje is natuurlijk zelfverzonnen, dat lijkt me logisch. Dat is meer het beeld wat ik erbij heb. Ik heb ook niet echt medelijden met het oude dametje, die in mijn hoofd eruit ziet als Umbridge uit Harry Potter.

En het spijt me als je op dit moment het maandelijkse kutprobleem hebt, want lachen werkt dan niet in je voordeel. Gelukkig voor jou deel ik je pijn (niet gelukkig voor mij trouwens) en heb ik hieronder een lijstje met hoe je de week doorkomt.

Tips voor het maandelijkse probleem (nou ja, niet 'voor' maar je weet wat ik bedoel)

1. Help jezelf van te voren door het in je agenda te zetten. Zeker als je regelmatig bent is het fijn om te weten wanneer je je survivalpakket mee moet nemen.
2. Drink veel! Het helpt echt (en dit hoor je van iemand die veel te weinig drinkt over het algemeen)
3. Kamille thee is een lifesaver. Als er iets is wat werkt tegen buikkrampen is dat het wel. Magisch.
4. Chocolade is top voor je humeur en ik weet dat je ernaar snakt op zo'n moment, maar eet het met mate. Het levert je namelijk wel pukkels op als je te veel naar binnen propt.
5. Over pukkels gesproken: vergeet niet je gezicht extra te wassen. Anders zit je zo onder. Bedank de hormonen maar daarvoor.
6. Zorg ervoor dat je altijd genoeg bloedvangers thuis hebt liggen. Je wil niet met lege handen staan op een zondag. Echt niet. 
7. Niezen kun je tegengaan door je tong tegen je gehemelte te drukken, vlak achter je voortanden. Je weet waarom deze tip is.
8. KOOP EEN KRUIK. Voor als je thuis bent en je niet weet hoe je moet liggen zonder het gevoel te hebben dood te gaan. Okee, misschien overdrijf ik een beetje, maar een warme kruik kan heerlijk zijn als je heel erge buikpijn hebt. Als je geen kruik hebt, ga dan op zoek naar iets anders warms. Hitte werkt nou eenmaal goed bij spierpijn (wat het technisch gezien is)
9. Het schijnt dat beweging helpt. Ik heb er alleen geen idee van gezien het feit dat ik absoluut niets uitvoer als ik buikpijn heb. Dus dit moet je maar aannemen van de mensen die er verstand van hebben denk ik.
10. Goede nachtrust helpt ook, omdat je je best heel slapjes kunt voelen. Hetzelfde geld voor genoeg eten.
11. Onthoud wanneer de bloedvangers vervangen moeten worden. Je kent de risico's, zowel het doorlekken als TSS. 
12. Er hangt een enorm taboe om ongesteld zijn heen. Doorbreek het. De meeste vrouwen hebben er last van en de hele situatie is al vervelend genoeg. Ik kan je vertellen dat anderen je eeuwig dankbaar zullen zijn als je een bloedvanger aanbied. 
13. En als allerlaatste: stemmingswisselingen zijn flut. Maar wees je ervan bewust en probeer je excuses aan te bieden als je uit je slof schiet. Anderen kunnen er ook niets aan doen dat jij je zo voelt.

Nog even samengevat, het survivalpakket is dus kamillethee, een kruik, een kleine hoeveeheid chocola, aardige mensen en genoeg bloedvangers.

Dit was een baanbrekende post. Ik voel me best erg stoer nu, moet ik zeggen.
Anyways, succes met je probleem als je daar last van hebt, en anders hoop ik dat je je vermaakt hebt met deze post. En dudes, het wordt HEEL ERG GEWAARDEERD als we geen opmerkingen als 'je stelt je aan', 'zo erg is het vast niet' 'vrouwen zijn zo zielig' naar ons hoofd geslingerd krijgen. We hebben een kort lontje op zo'n moment. Opmerkingen als 'ongesteld zeker?' als we boos zijn maken je ook niet populairder. Wil je nou meer gewaardeerd worden door ons dames, probeer dan een beetje mee te leven en wees aardig. Dat is pas stoer.
Kudos naar mijn vriendin voor de titel. Je bent een held.

Morgen heb ik het waarschijnlijk te druk, maar dan staat er donderdag wel weer wat op. Byee!

❤ Elisah