Even voorstellen: de baby's

Hallo internet!

Prince en Patricia zijn niet de enige met een naam, en Prince was misschien de eerste plant waar ik gehecht aan geraakt ben, maar het is zeker niet de laatste! Dus hierbij wil ik graag even mijn huidige plantjes voorstellen.

Patricia (Pilea peperomioides, 'pannekoekplant'). Ze begon ooit met drie kleine ronde blaadjes, maar heeft ondertussen 15 grote bladeren, een sterk stammetje, en 4 nieuwe stekjes. Ze groeit uitbundig en snel, en ondertussen weet ik precies hoeveel water ze nodig heeft en wanneer. Ze moet wel elke paar dagen even gedraaid worden, want ze groeit naar het licht toe. Momenteel is Patricia mijn enige niet-vetplant.
Prince (Echeveria "Purple Pearl"). Een variant van een van de meest bekende Echeverias: de Echeveria Perle von Nurnberg). Ah, Prince. Nog steeds zo prachtig paars met roze, en de bladeren glitteren in de zon, maar echt een zorgenkindje.
Jupiter (Haworthiopsis attenuata var. radula, al zie ik deze plant ook aangeduid als Haworthia fasciata "Concolor"). Ik ben dol op Jupiter. De naam, net als bij de voorgenoemde plantjes, klikte meteen. Niet vanwege de Romeinse oppergod, eerder vanwege de planeet. Jupiter groeit een stuk langzamer, maar heeft me wel een prachtige bloemstengel gegeven eind april! Ik was zo blij toen ik het zag. Iets minder blij toen de stengel na twee weken al zo'n 25 centimeter was en zich uitstrekte over mijn vensterbank. De stengel is uiteindelijk 53 centimeter geworden, met twee vertakkingen en een heleboel kleine witte bloemetjes.

Dawn (Echeveria lilacina). Ik twijfelde eerst nog of ik haar niet liever Rose wilde noemen (omdat 'a single pale rose' me te binnen schoot toen ik haar zag), maar Dawn past beter: de kleur is heel licht, maar heeft een blauw-groene gloed en zacht roze randjes, net de kleuren van een zonsopkomst. Ik heb nog een beetje moeite met de hoeveelheid water, het is me al eens gebeurt dat ze na 2 weken nog in vochtige grond stond. Niet ideaal. Gelukkig gaat het nog goed.
Silk (Aristaloe aristata). Ik ben nog steeds niet helemaal tevreden met de naam, maar ik ben dol op het plantje. Je kunt aan de bladeren voelen of ze nog genoeg watervoorraad heeft, en op Patricia na groeit ze het snelst. Ik ben dol op de stipjes en streepjes en de uiteinden van de bladeren. En de stekjes die ze uit zet zijn top! Ze doen het goed, en ik heb er al eentje cadeau gedaan aan iemand.

Roxy (Echeveria pulidonis). Mijn derde Echeveria. Een stuk dunnere en langere bladeren, met prachtige rode randjes. Roxy is ook best gegroeid sinds ik haar heb. Het is jammer dat ze nu in de zomer iets minder intens gekleurd is, maar ze is er niet minder mooi om!

Arum (Echeveria shaviana, waarschijnlijk, frillies lijken ontzettend op elkaar dus het kan ook een kruising zijn). Op dit punt had ik tegen mezelf gezegd: okay, iets langzamer aan, dit loopt een klein beetje uit de hand. Ik had een lijstje gemaakt met uitzonderingen, en een frilly Echeveria stond ertussen. Dus toen ik deze kleine baby zag bij het tuincentrum tegenover mijn huis, kon ik het niet laten. Arum is nu nog heel groen, en wil niet heel lekker wortelen in zijn nieuwe potje, maar dat komt wel. Het wordt vast een prachtplantje later! De naam is een verwijzing naar het hagedismonster uit The Penumbra Podcast, vanwege de frills.
Mara (Agave victoriae-reginae). Mijn eerste Agave! Agaves zijn heel langzame groeiers, dus het gaat jaren duren voor ze die prachtige glas-in-lood look heeft en echt een dichte bol stekels is, maar het gaat het wachten zo waard zijn. Ik vond haar online, bij ikhebeencactus.nl. Ik heb haar (en de volgende twee) op kunnen halen in Limmen, waar ik meteen even een tour kreeg door de vetplanten-kas van de eigenaars. Ik moet zeggen, zo'n kas is wel echt een droom. Of nog beter: een serre.
Calcifer (Sempervivum calcareum "Fire Dragon"). De naam is "Fire Dragon". Geef me eens ongelijk dat ik deze baby in huis gehaald heb. Dit vetplantje heeft een stuk stuggere bladeren dan de Echeveria's, en de naam geeft ook al aan dat het een stuk robuustere soort is. Sempervivums kunnen meestal buiten blijven in de winter, en groeien in het wild op rotsen. Deze heeft ook een prachtige dichte rozet. Calcifer is vernoemd naar het vuurduiveltje uit Howl's Moving Castle.
Comet (Aloe "Starfire"). Eigenlijk een ongelukje: toen ik Mara en Calcifer op ging halen, mocht ik gratis een stekje meenemen als bonus. En Comet is toch wel echt een schatje met haar donkere bladeren met rode randen en stippen. Ik wist dat mijn zusje Ciara zou mopperen dat ik haar aan het kopieren was (zij had immers ook een Aloe), maar het kon me niets schelen. En de naam klikte meteen! Wat ook erg fijn is dat je duidelijk kan zien wanneer ze water nodig heeft: de bladeren krullen een beetje op naar binnen als ze ietwat uitdrogen.

Nico (Echeveria affinis "Black Knight"). Deze stond op mijn uitzonderingen-lijstje, dus toen ik haar tegenkwam als enige exemplaar in de Dekatuin moest ik hem wel meenemen. Ik heb haar pas een week, dus ze moet nog een beetje wennen, maar ik ben groot fan van de look. Ze is echt pikzwart, en ziet eruit als de rebelse dochter die door haar goth/punk fase gaat en heerlijk uit de toon valt bij de anderen, die netjes in pasteltinten gehuld zijn. Ik ben nog niet helemaal zeker over de naam, ik wilde haar eerst Nakia noemen, naar het personage uit Black Panther, maar dat paste gewoon niet helemaal. Dit plantje is te edgy. Dus momenteel heb ik haar vernoemd naar het Marvel-personage Nico en het Percy Jackson-personage Nico.
Sproet (Echeveria chihuahuaensis, waarschijnlijk). Sproet en de overige plantjes zijn pas gisteren bij de familie gekomen. Sproet had ik al gespot toen ik Nico mee naar huis nam, maar besloot haar toen niet mee te nemen omdat ze niet op mijn uitzonderingen-lijstje stond en ik al een Echeveria met rode puntjes had (Roxy). Maar een week later dwaalde ze nog steeds door mijn hoofd, dus toen ik een potje ging halen en zag dat ze er nog was, heb ik haar toch maar meegenomen. Ik hoop dat het lichtblauwe kleurtje een beetje blijft.

Elsa (Pachyveria "Bea"). Ik had niet verwacht dat ik verliefd zou worden op een Pachyveria, maar toen ik deze zag kon ik haar niet achterlaten. Ze ziet er redelijk sneu uit: mist wat blaadjes, en de blaadjes die ze heeft zijn niet allemaal even goed. De aarde was vochtig, dus ik hoop dat er geen rot is in de wortels, maar we zullen zien. De bladeren die wel gezond zijn, zien er prachtig uit: er zitten patronen in de witte bescherminslaag. Dat is ook de reden dat ik haar Elsa genoemd heb. Ik probeer me nog niet te veel te hechten, omdat ik niet weet of het goed gaat komen, maar ik wilde haar zo graag een kans geven.
????? (Echeveria setosa var. deminuta). Wat een verrassing toen ik deze baby tegenkwam bij het tuincentrum aan de overkant! Ik had nog een 'fluffy' Echeveria op mijn uitzonderingen-lijst staan, en zo'n kleintje neemt toch niet zoveel ruimte in. Bovendien is het donkerblauwe kleurtje zo leuk! Dit plantje heeft nog geen naam, dus ik sta open voor suggesties. Liefst iets piraterigs, de haartjes doen me denken aan baardstoppels :p

Rembrandt (Echeveria "Fabiola", waarschijnlijk). Deze mooie donkergroene Echeveria had ik al gespot toen ik Arum kocht, en is nooit echt uit mijn achterhoofd verdwenen. De bladeren zijn bijna driehoekig en zien er cool uit, en ondanks dat er iets te weinig licht was in het tuincentrum om de compacte vorm helemaal te behouden, vind ik het een mooi plantje. Het is jammer dat de bloemstengels afgeknipt zijn, het had leuk geweest om die te zien!

Ik heb momenteel ook nog twee stekjes van Silk (een heet Archie, de ander heeft geen naam, ik probeer me niet te hechten zodat ik ze cadeau kan doen), en vijf bladstekjes van Dawn (ze groeien zo goed! Ieniemienie rozetjes). Een van de bladstekjes gaat mee met mijn zusje Fiona als ze het huis uit gaat. De bladstekken van Prince willen maar niet wortelen helaas, maar ik geef nog niet op. Alle kleintjes staan nu op mijn bureau, omdat mijn vensterbank ondertussen echt vol is.

Ik heb per ongeluk ook een plant beneden geadopteerd. Mijn moeder heeft wat planten geerfd toen mijn opa stierf, waaronder een Vioolbladplant (Ficus lyrata, 'Fiddle-Leaf Fig'). Die heeft het super moeilijk gehad met de overgang naar ons huis, en heeft flink wat bladeren laten vallen. De bladeren zien er nog steeds niet helemaal goed uit en er is weinig groei. Ik denk dat het niet vochtig genoeg is (het zijn immers van origine regenwoudbewoners). Ik heb de plant Fenris genoemd, omdat de bladnerven lijken op de patronen op de huid van het gelijknamige personage in Dragon Age 2. Ondanks dat het geen vetplantje is, ben ik er toch gehecht aan geraakt. Ik kom nu eens per week even langs met een stofdoek en een plantenspuit.

Ik ben dolgelukkig met al mijn plantjes, al moet ik me nu wel echt in gaaan houden. Meer ruimte heb ik momenteel niet. En plantjes brengen blijvend geluk, in tegenstelling tot bloemen die met een week op zijn.

Morgen komt nog een laatste deel in deze serie: mijn uitzonderingen-lijstje (oftewel: mijn verlanglijstje). Want er zijn nog een boel prachtige vetplantjes die ik niet heb!

Tot morgen!

❤ Elisah