woensdag 17 februari 2016

Blijkbaar zijn boeken niet voor iedereen. Ofzo.

Hallo internet! Vandaag was een drukke dag, maar ondanks een begrafenis vanochtend had ik toch nog twee uurtjes in de bibliotheek. Ik weet niet wie er opgeruimd heeft gisteren, maar die persoon heeft het duidelijk belabberd gedaan. Dus ik had wat te fixen.

Hoe dan ook, tijdens onze half 10 koffiepauze kwam het onderwerp 'boeken voor mannen' naar boven, gezien het feit dat er veel meer vrouwen dan mannen naar de bibliotheek komen en mannen ook veel minder lezen, iets waar de bieb graag iets aan wil veranderen. Een van de ideeën was een tafel/kast maken met allemaal 'boeken voor mannen', zoals (en ik quote) boeken over houthakken en barbecueën, wat ik persoonlijk echt niets vond. Dit soort stereotypes gaan echt niet helpen mannen meer te laten lezen. Ik had als kind ook een hekel aan die 'alleen voor jongens' labels. Want dat waren juist de boeken die ik leuk vond. Het kan toch niet zo zijn dat ik iets niet zou mogen lezen omdat het niet voor meisjes is? En bovendien, als jongen is dat nog vervelender. Wat als je als klein jongetje, dol op lezen, erachter komt dat het raar is als je een roze boek over dansende, verliefde meisjes wil lezen? Ik zou hier nog veel dieper op in kunnen gaan over dat jongens die meisjesdingen doen veel minder geaccepteerd worden (dansende jongens krijgen bijna meteen de label 'gay') dan meisjes die jongensdingen doen (want dat is nog wel stoer), maar dan wordt dit een enorme feministische rant. Anyways, als je ervoor wil zorgen dat jongens meer gaan lezen, lijkt het me logischer dat je ze laat zien dat ze kunnen en mogen lezen wat ze willen! En anders is omgekeerde psychologie misschien nog een goed alternatief (VERBODEN VOOR JONGENS).

En dit soort vervelende labels ben ik al veel vaker tegengekomen. Kinderboeken bestempelen als 'meisjesboeken' of 'jongensboeken' is volledig onnodig, vooral ook omdat kinderen de meest random interesses hebben en boeken helemaal niet zo zwart-wit zijn. Neem bijvoorbeeld de Bruna folder die ik een tijdje geleden moest bezorgen:
Dit zijn boeken over stoere prinsessen en heksen en hoe belangrijk familie is! Dit zijn spannende, stoere boeken die geweldig zijn voor meisjes EN VOOR JONGENS. En "echte" meidenboeken? Wanneer is iets in godsnaam een "echt" meidenboek? Als de hoofdpersoon een meisje is? Stop.
En dit, in dezelfde folder:
"Meidenboek" is een ding. "Young women" boeken zijn dus echt absoluut geen ding. Waarom is er die drang om 'young adults' nog eens op te delen in 'young women' boeken? HET IS ZO ONTZETTEND ONNODIG. Vooral ook omdat "young women" zich dus echt niet tegen laten houden door deze sturing. Young adult boeken zijn bijna allemaal ontzettend grijs. Er is geen onderscheid meer tussen 'stoer jongensboek met veel actie' en 'romantisch meisjesboek'. Die lopen in elkaar over als de pest. Meestal is het iets als 'stoer boek met romantiek en actie en geweldige plotlijnen'. 

Kort samengevat kan ik hier dus vrij pissig over worden. Dit was wel lekker om te schrijven :)

Vandaag was verder wel fijn, het is eindelijk lekker koud, het soort koud dat je oren laat vriezen, dat je kunt ruiken in de lucht, en zorgt voor rijp die in de schaduw de hele dag blijft zitten. Heerlijk, zeker met dat zonnetje en die prachtige blauwe lucht. 

Bovendien gaat het godzijdank weer wat beter met mijn favoriete pony, die een erfelijke hoefziekte heeft en al een half jaar kreupel is en echt veel pijn had vorige week. Hopelijk gaat ze nog flink verder met opknappen!

En ik heb de hele dag Owl City al op replay staan. Unbelievable is gewoon zo ontzettend vrolijk! 

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah

Geen opmerkingen:

Een reactie posten