Dag 6: Coole vrouwen in alle soorten en maten

Hallo internet! Deze week begon zo goed... Zondag heb ik de hele dag dingetjes voor het komende schooljaar (oh nee, academisch jaar) uitgezocht, en was ik 's avonds helemaal klaar met mijn laptop. Daarom dus vandaag de laatste post van de week.

IK WORD GEK ER IS EEN MUG IN MIJN KAMER MAAR IK ZIE HEM STEEDS NET IN MIJN OOGHOEK EN DAN IS HIJ METEEN WEER WEG AAHHHHH.

Okee.

Julie D’Aubigny (1670–1707)
Ook wel bekend als Mademoiselle Maupin. Julie was een 17e eeuwse Franse opera zangeres wiens leven een fictieboek had kunnen zijn. Julie's vader trainde jongens aan het hof van King Louis XIV, en zijn dochter kreeg les samen met de jongens. Op die manier leerde ze dansen, lezen, tekenen en schermen, en vanaf jonge leeftijd droeg ze al vaak jongenskleren. Toen ze op haar 14 uitgehuwelijkt werd, veranderde dat niets aan haar wilde personaliteit. Ze ging er vandoor met een schermdocent, die moest vluchten omdat hij een man vermoord had in een illegaal duel. Onderweg gaven ze samen scherm-demonstraties en lessen, en Julie bleek al snel veel beter te zijn dan haar vriendje. Zo goed zelfs dat sommigen niet geloofden dat ze echt een meisje was, zeker omdat ze nog steeds mannenkleren droeg. In Marseille sloot ze zich aan bij een operagroep, waar ze de naam La Maupin aannam. Ondertussen was Julie verveeld geraakt en had ze de schermdocent gedumpt. Ze werd verliefd op een handelaarsdochter. De handelaar, wanhopig ze uit elkaar te houden, stuurde zijn dochter naar een klooster. Alsof dat iets uitmaakte. Julie sloot zich aan bij hetzelfde klooster en genoot van haar tijd samen met meisje. Ze ontsnapten samen toen een oude non stierf. Julie stal het lichaam, dropte het in de kamer van haar vriendin en zette het klooster in de fik. As you do. Drie maanden later raakte ze weer verveeld, dropte ze het meisje bij haar familie en ging er weer vandoor. Helaas was het afgefikte klooster niet onopgemerkt gebleven, en werd ze ter dood veroordeeld. Gelukkig was ze niet dom en overtuigde ze een van de mensen aan het hof waar ze opgegroeid aan de koning te vragen de veroordeling in te trekken. Ze trok verder naar Parijs, waar ze opnieuw opera ging doen en onwijs populair werd. Dit alles gebeurde voor haar twintigste trouwens, even voor de duidelijkheid. Anyway, als populaire zangeres had ze een reputatie die nog wilder was dan ze al had. Toen er een andere operazanger was die alleen gemene dingen over haar te zeggen had, daagde ze hem uit tot een duel. Die sloeg hij af omdat ze toch maar een meisje was. Dus toen mepte ze hem met een stok en stal wat spullen van hem als prijs. Toen hij de dag daarna beweerde aangevallen te zijn door een groep dieven, noemde ze hem een leugenaar en gooide ze de gestolen spullen op de grond om te bewijzen dat zij het geweest was. Op een andere avond was er een man die haar kleding bespotte, dus toen kwam ze in een gevecht terecht met hem en zijn twee vrienden. Ze won en stak haar zwaard door zijn schouder heen. Ze heeft wel haar excuses aangeboden naderhand, en ze bleven bevriend. En dan was er ook nog die avond dat ze naar koninklijk bal ging, gekleed als man, en ze een jonkvrouw zoende waar iedereen bij was. De drie mannen die geïnteresseerd waren in de jonkvrouw daagden haar uit voor een duel, die ze won. Natuurlijk. Ze kwam er mee weg, maar besloot toch te vluchten naar Brussel, waar ze opnieuw bij de opera ging. Later ging ze terug naar Parijs, en ze stierf een paar jaar daarna. Niemand weet waaraan. Oh ja, ze was de hele tijd getrouwd. Maar ik denk dat ze dat vergeten was.

Brenda Howard (1946-2005)
Brenda was Joodse, biseksuele, polyamory activiste die bekent is om het organiseren van oa de eerste LGBT pride events. Daarnaast was ze een actief lid van het Gay Liberation Front, Gay Activists Alliance, Coalition for Lesbian and Gay Rights, BiPAC en BiNET USA. Ze was medeoprichter van de New York Area Bisexual Network, en een belangrijk figuur in de LGBT community in general. Oh en ze was deelnemer bij de Stonewall Riots, een uitgesproken feminst, een prostituee, en een anti-Vietnamoorlog protesteerder. En voor de mensen die nog steeds van mening zijn dat biseksuelen in een 'hetero-relatie' niet thuis horen op pride events: ze had een relatie met een man.

Anne Bonny en Mary Read (1697-1782)

Tijd voor nog een wild verhaald. Anne Bonny en Mary Read waren piraten. Ondanks de 'vrouwen op een schip brengen ongeluk' onzin in de piratenwereld.
Anne was een buitenechtelijk kind van een dienstmeisje, maar haar vader was zo geïntrigeerd door haar dat hij haar jongenskleren aan deed en haar introduceerde als een zoontje van een kennis die hij onder zijn hoede zou nemen. Toen de leugens boven water kwamen, vluchtten ze met zijn drieën naar Charleston. Toen Anne's moeder stierf, werd Anne steeds wilder. Ze stak een dienstmeisje neer, en vermoorde bijna een man die haar probeerde te verkrachten. Haar vader was het niet eens met haar rebellie en zette haar op straat. Ze trouwde een matroos die piraten uitleverde aan de gouverneur. Terwijl hij daar druk mee bezig was, hing Anne rond in pubs en ging ze vreemd. Uiteindelijk ging ze er vandoor met een piraat met de naam John “Calico Jack” Rackam. Het grootste deel van de tijd als deel van de crew liep Anne erbij als vrouw, maar bij contact met andere schepen droeg ze een mannenuitrusting, inclusief zwaard en pistolen.
Het is niet helemaal bekend hoe Anne Mary Read ontmoette, maar ze waren samen deel van Rackam's crew. Mary droeg het grootste deel van de tijd ook mannenkleren, en de vrouwen konden het direct goed met elkaar vinden. Afhankelijk van de bron hadden ze zelfs een relatie met elkaar.
Mary had veel gemeen met Anne: ook zij had als kind zich voorgedaan als jongen, zelfs nog iets langer. Toen ze op een Nederlands schip naar West-Indie voer, werden ze overvallen door Engelse piraten. Die zagen Mary aan als mede-Engelsman en vroegen haar zich bij hen aan te sluiten.
Niemand verdachte Mary ervan een vrouw te zijn: ze was grof, agressief, en schold veel. Rackam was eerst jaloers op hoe veel Anne Mary mocht, tot hij erachter kwam dat ze een vrouw was. Hij besloot het geheim te houden.
Anne en Mary vochten eigenlijk altijd zij aan zij, en ze waren meedogenloos. Het schijnt dat Anne vaak met haar bloes open vocht, als afleiding voor de mannen die ze in de pan hakte.
Op een dag, toen bijna de hele crew stomdronken was, werden ze overvallen door mensen van de gouverneur, en Rackam gaf zich over. Maar Anne en Mary waren het daar niet mee eens. Ze bleven op het dek en vochten tot uiteindelijk ook zij overmeesterd werden. De hele crew werd ter dood veroordeeld. Rackam vroeg voordat hij opgehangen werd Anne nog een laatste keer te zien. Maar in plaats van steun in zijn laatste momenten, zei ze tegen hem “If you had fought like a man, you need not have been hang’d like a dog.”
Mary en Anne zouden de dag daarna opgehangen worden, maar ze onthulden dat ze beiden vrouwen waren en beweerden dat ze allebei zwanger waren, waarna ze vrijgesteld werden. Mary stierf uiteindelijk in een Jamaicaanse gevangenis aan koorts, maar wat er met Anne gebeurt is weet niemand.

Nou. Zo is het wel genoeg geweest.

Ik vond het leuk om alles op te zoeken, maar betrouwbare bronnen zijn altijd lastig en hier is meer tijd in gaan zitten dan ik verwacht had.

Voor meer geweldige verhalen en vrouwen, Rejected Princesses is een gave website met vrouwen uit elke tijd en elke plaats.

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah