Once upon a time...

Hallo internet! Vrijdag was er een kleine borrel op stal en ging het over sprookjes, en vandaar de inspiratie voor een post over mijn favoriete verhalen als kind. Voor de grap heb ik alle sprookjesboeken in huis bij elkaar gevist, en dit is het resultaat:

Het onderste boek is mijn persoonlijke favoriet vanwege de prachtige tekeningen. Kijk dan hoe mooi:

Mijn favoriete sprookjes

1. De Wilde Zwanen. Nee, het feit dat de hoofdpersoon Eliza heet staat er los van. Ik heb altijd een zwak gehad voor dit sprookje. Het vertelt het verhaal van een prinses, wiens elf geliefde broers in zwanen veranderd worden door haar slechte stiefmoeder. Om haar broers te redden, moet ze elf hemden maken van brandnetelvlas, zonder een woord te spreken. Echt een supergaaf verhaal met een geweldig meisje in de hoofdrol.
2. De Sneeuwkoningin. Dit sprookje, ook van Andersen, is heel lang voor een sprookje. Het is opgedeeld in verschillende stukken. De Sneeuwkoningin gaat over Gerda en Kai. Kai krijgt splinters van een spiegel gemaakt door duivels in zijn hart en ogen, waardoor hij opeens alleen de slechte dingen in de wereld ziet en zijn hart in ijs veranderd. De Sneeuwkoningin ontvoerd hem, en Gerda ondergaat een enorm avontuur om hem terug te halen. Nog een geweldige hoofdpersoon met een enorm doorzettingsvermogen.
3. Het Meisje met de Zwavelstokjes. Dit is zowel een favoriet sprookje als een sprookje wat ik eigenlijk het liefst nooit lees. Het heeft namelijk geen happy ending en is eigenlijk hartstikke zielig. Waarom lazen mijn ouders me dit voor elke winter? Wiens idee was dat?
4. De Vijvervrouw. Dit sprookje is me zo vaak voorgelezen omdat ik het steeds weer opnieuw wilde horen. Het gaat over een domme jonge prins en een arm meisje die veel beter verdient al zet ik het zelf. ‘Als het vrijdag is en volle maan, dan moet je oppassen. Dan is de wereld behekst. Wie in die nacht bij een vijver komt, die ziet de vijvervrouw. Zij komt stil naar boven, zonder dat er een rimpel in het water beweegt. Zij zegt niets en kijkt je met haar ijskoude ogen aan. Dan wenkt zij met haar witte hand en je gaat het water in of je wilt of niet. Er is niemand die je helpen kan. Het water sluit zich boven je hoofd en wat er dan met je gebeurt, dat weet geen sterveling.’ De domme prins doet het toch. Wat een sukkel.
5. De Tondeldoos. Dit sprookje was niet heel speciaal, en persoonlijk vind ik dat hij zijn happily ever after niet echt verdient had, maar ik vond het als kind altijd zo grappig. Het verhaal gaat over een soldaat, die een tip krijgt van een oude heks om een holle boom in te gaan en daar zo veel geld te halen als hij mee kan nemen. Dat is verder volledig oninteressant. Wat wel geweldig was, waren de drie honden die het geld bewaakten. De eerste had ogen zo groot als schoteltje, de tweede had ogen zo groot als wielen, en de derde had ogen zo groot als de ronde toren. 
6. Het Vrouwtje van Stavoren. Het vrouwtje van Stavoren kreeg precies wat ze verdiende na haar hebzuchtige, arrogante gedrag. Wat een bitch. Jammer dat de rest van Stavoren er ook onder moest lijden.
7. Vrouw Holle. Deze vond ik leuk om dezelfde reden. Een lief assepoestertje werkt hard en doet haar best hulp te bieden en wordt daarvoor beloont, en haar luie, gemene stiefzusje krijgt precies wat ze verdient. Satisfying.
8. Tafeltje-dek-je, Ezeltje-strek-je, Knuppel-uit-de-zak. Dit verhaal is precies wat de titel zegt. In combinatie met twee opgelichte broers en een slimme die een dief een koekje van eigen deeg geeft. En hey, een tafeltje die zichzelf dekt met heerlijk eten, een ezeltje dat geld uitspuugt en een automatische knuppel die mensen tot moes mept zijn allemaal wel heel erg praktische attributen. 

Het grappige aan sprookjes is dat ik soms vergeet hoe ontzettend grof ze zijn in vergelijking met de Disney versie. De voetjes van de kleine zeemeermin voelden alsof er messen in gestoken werden bij elke stap die ze zette, en de stiefzusjes van Assepoester hakten hun eigen tenen en hielen eraf om in het glazen muiltje te passen. En dan hebben we het nog niet eens hierover gehad:

Hiermee ben ik opgegroeid. Dat is even schrikken.

Anyways, ik ben afgelopen dagen lekker bezig geweest met het nakijken van een ruim 300 pagina's lang verhaal in het Engels omdat ik het toch al 5 keer gelezen heb en er flink wat typefoutjes in zaten. Het was een uitdaging gezien het feit dat Engels een tweede taal is, maar ik vond het leuk om te doen. 

Tot morgen/overmorgen/ooit!

❤ Elisah