De grote Captain America: Civil War post

Hallo internet! Tijd voor een enorm lange meta over de nieuwe Captain America film. Het is een lange post, dus buckle up and enjoy the ride.
Captain America: The Winter Soldier wordt afgekort tot TWS.

"Waarom staat Natasha aan Tony's kant? Dat slaat nergens op!"
Waarom Clint aan Steve's kant staat is bij de meeste mensen wel duidelijk na Age of Ultron. Het maakt niet uit dat Joss Whedon Clint volledig verkloot heeft, want het blijft een continuation. De Russo broertjes moeten het toch meenemen in de nieuwe film. Als de tweede Avengers film er niet geweest was, had Clint waarschijnlijk Natasha's kant gekozen. Dat idee heb ik ten minste. Maar in plaats daarvan heeft hij nu een familie die hij wil beschermen. En dat kan hij niet als hij zijn geheimen niet kan bewaren. En zo komt hij bij Steve te staan.
Natasha die Tony's kant kiest is een ander verhaal. Ik ben al vrij veel mensen tegen gekomen die het er niet mee eens zijn. Argumenten: Natasha en Steve waren toch best close aan het eind van TWS, en Natasha's achtergrond lijkt op die van Bucky. In de comics kennen ze elkaar zelfs doordat ze beiden voor de KGB werkten.
Dit zijn sterke argumenten. Dat zal ik maar meteen zeggen. Ik was eerst ook verontwaardigt.
Maar er zijn twee heel belangrijke aspecten van Natasha die hierbij meespelen.

1. Natasha heeft haar best gedaan de slechte dingen in haar verleden recht te zetten. "I've got red in my ledger, I'd like to wipe it out." Dat is waarom ze bij SHIELD gegaan is, de Avengers hielp, etc. Ze heeft een gelijkende achtergrond als Bucky, maar ze heeft haar best gedaan die schuld te vereffenen door het goede te doen. Vooral in the Avengers wordt dat duidelijk, maar ook in TWS.
2. Natasha is alle geheimen ontzettend zat. Als je TWS beter kijkt, valt het op dat Natasha klaar is met alle onduidelijkheden, spionnenspelletjes en de dingen die ze niet weet. "When I first joined SHIELD, I thought I was going straight. But I guess I just traded in the KGB for Hydra. I thought I knew whose lies I was telling but I guess I can't tell the difference anymore." en het feit dat ze 100% achter Steve stond toen hij zei dat ze niet alleen Hydra zouden eindigen, maar ook SHIELD. Ze is klaar met de gecompliceerde politieke spelletjes. Dat maakt ze ook nog extra duidelijk door ook al haar geheimen op internet te gooien. Iedereen weet nu wie ze is, wat ze gedaan heeft. Maar ze is het verschuilen en spioneren zat. Ze wil duidelijkheid, zelfs als dat betekent dat ze dan in de spotlight komt te staan.
   Gevolg: ze is van mening dat Bucky ook verantwoordelijk moet worden gehouden voor wat hij deed. Net als zij haar schuld probeert weg te werken. En dat gaat in tegen Steve die Bucky wil beschermen.

Bucky en Steve in Civil War
Bucky en Steve hebben een interessante relatie. Ondertussen wordt dit de derde film die ze samen hebben, en er is flink wat gebeurt sinds het begin van de eerste film, toen Steve nog een arm, jong, iel mannetje was en Bucky ondanks zijn achtergrond dol op hem was. Wat is er nou precies veranderd?

1. Bucky is iedere keer de reden dat Steve de regeltjes negeert. In de eerste film krijgt Bucky zijn orders binnen, waarna Steve (koppig en lichtelijk jaloers) het aanbod van dr. Erskine aanneemt. Vervolgens is hij niet meer dan een propagandapopje die zijn act opvoert als een marionet, tot het moment dat hij erachter komt dat er iets gebeurt is met Bucky. In plaats van het te accepteren, gaat hij volledig tegen de regels in naar vijandelijk gebied om zijn beste vriend (die misschien niet eens meer in leven is) te redden. Bucky's dood iets later in de film zorgt ervoor dat Steve veel agressiever is. Hij gaat van "I just don't like bullies" naar "I won't stop until all of Hydra is dead or captured". In de tweede film is dat opnieuw te zien. De Winter Soldier verandert zijn kijk op dingen. Eerst volgt hij SHIELD orders als een brave agent, tot hij erachter komt dat Bucky nog leeft. Vanaf dat moment vecht hij opnieuw tegen Hydra, woedend over wat ze met hem gedaan hebben. Maar geen enkel moment wil hij met Bucky vechten. Sterker nog, hij gaat opnieuw tegen de plannen in door hem niet te bevechten, maar zijn schild te laten vallen. En in de komende film komt hetzelfde weer naar boven: Steve wordt een vigilante genoemd omdat hij besluit tegen de regels in te gaan om Bucky te beschermen. Bucky is zowel zijn zwakte hierin als hetgeen wat hem een doel geeft in het leven, zeker nu hij zich zo out of time voelt. 
2. Het is eigenlijk grappig dat Steve uiteindelijk Bucky probeert te beschermen. De eerste film begon immers met Bucky die Steve uit de problemen probeert te krijgen, hoe erg Steve het er ook niet mee eens is. Maar vanaf het moment dat Steve Bucky red uit de Hydrabasis begint het langzaam te veranderen. Steve is niet breekbaar meer en wordt meer gewaardeerd dan ook, iets waar Bucky duidelijk moeite mee heeft. "I'm turning into you" zegt hij nog tegen Steve, bedoelt als grap maar met een bitter randje. In TWS staan ze tegenover elkaar en zijn ze aan elkaar gewaagt. Het is een soort evenwicht: Steve die eerst Bucky uit zijn brainwash trekt met een zin die Bucky ooit tegen hem zijn, gevolgd door Bucky die Steve uit het water trekt. En nu in de komende film zet dat zich voort: Steve probeert Bucky te beschermen, maar Bucky is niet weerloos meer. Ze vechten nu samen.
   Ik ben heel benieuwd hoe hun relatie gaat zijn in Civil War. Bucky is niet meer wie hij ooit was, hoe graag Steve dat ook zou willen. Het geeft hun relatie een interessante draai.
3. Er zijn nog een miljoen andere facetten van hun relatie waar ik op in wil gaan (het feit dat Bucky de klassieke damsel-in-distress trope speelt terwijs Peggy de badass sidekick was, hoe Bucky en Steve van volledig verschillende status waren, etc.) maar dan wordt dit een hele lange post. Dus ik denk dat ik het hier even bij hou.

Andere dingen in Civil War

1. BLACK PANTHER. Hij is eindelijk hier. T'Challa, koning van Wakanda. Ik ben onwijs benieuwd hoe ze hem gaan neerzetten. In de comics is Wakanda een van de technologisch meest geavanceerde landen in de wereld en het zou pijnlijk zijn als het gereduceerd zou worden tot het stereotype 'Afrikaans land'. Klaw, een Black Panther villain, kwam voor in Age of Ultron, waar hij het woord 'dief' in het Wakanda op zijn nek gebrand heeft voor het stelen van vibranium, een metaal wat alleen in Wakanda te vinden is. Vibranium is ook het materiaal waarvan Steve's schild gemaakt is trouwens.
   Het wordt de vraag hoeveel we in de Civil War film hiervan te zien krijgen. In de trailer heeft T'Challa nog geen woord gezegd of zijn gezicht ook maar laten zien, wat alles heel mysterieus houdt. Natuurlijk staat zijn solofilm ook nog op de planning, maar dat duurt helaas nog wel even. Ik ben erg benieuwd naar zijn motieven en de reden dat hij Tony's kant kiest in Civil War. Ik had me soort van al verheugt op Steve en T'Challa samen, maar dat wordt dus afwachten.
2. Sharon Carter en de 'Dead of the Dream' storyline. Sharon Carter komt ook weer terug. Het is jammer dat ze geïntroduceerd werd als 'Steve's love-interest', want in de comics is ze veel meer dan dat. Ze is badass en wordt volledig behandeld als Steve's gelijke (ongeveer wat Natasha in TWS was). Ik weet niet goed hoe groot haar rol gaat zijn deze film. Civil War wordt een drukke, volle film met een focus op Steve en Bucky, dus ik hoop dat ze geen basisloze romance in mijn strot douwen. Het romance-loze was juist wat ik fijn vond aan TWS.
   Als je spoiler-free wil blijven, hier even stoppen met lezen en verder gaan bij het volgende punt.
   In de comics is het zo dat de Civil War eindigt met Steve die ziet hoe veel schade hij aanricht bij de gewone mensen terwijl hij hen juist moet beschermen. Vervolgens stop hij met vechten en laat hij zichzelf arresteren. Maar voor ze hem goed en wel mee kunnen nemen, wordt hij neergeschoten en (zo ver bekend) vermoord, door niemand minder dan Sharon Carter, met wie hij een relatie had en wie later zwanger blijkt te zijn van Steve. Ze weet in eerste instantie zelf niet eens dat ze het gedaan heeft, ze was onder mindcontrol. Wat er daarna gebeurt is dat Bucky er kapot van is dat net nu hij zijn herinneringen terug heeft, Steve vermoord wordt. Als hij Tony bij Steve's begrafenis ziet breken, wordt hij woest. Hij ziet Tony als de schuldige en gaat achter hem aan. Bucky krijgt het bijna voor elkaar Tony om zeep te helpen, tot Tony zegt dat Steve dit nooit gewild zou hebben en hem vertelt over een brief van Steve, waarin staat dat hij niemand als schuldige aanwijst en dat iemand anders de mantel van Captain America over moet nemen. Die 'iemand' wordt Bucky.
   Blah blah blah, dingen gebeuren, Bucky begint opnieuw een relatie met Natasha, Bucky en Sam worden goede vrienden, etc.
   Ik ben erg benieuwd in hoeverre ze deze verhaallijn gaan volgen als ik eerlijk ben. Ik weet dat Sebastian Stan (die Bucky speelt) een contract heeft voor 9 films, terwijl Chris Evans (die Steve speelt), al op 4/6 van zijn contract zit. Ik hoop eigenlijk dat ze hier nog even mee wachten, want de Civil War film wordt al lang en intens genoeg. Het wordt afwachten.
3. Redwing, Sam's sidekick, zit ook in de film. In de comics kan Sam met vogels praten en is Redwing een arend die fungeert als spion en rechterhand. In de film wordt dat lastig, dus hebben ze Redwing vervangen door een drone (een soort robot-versie). Ik kan niet wachten om het te zien.
4. De vriendschap tussen Tony en Steve is een lastig verhaal. In de comics hebben ze onwijs veel respect voor elkaar en een zeer diepe vriendschap (en in de ogen van sommigen zelfs meer dan dat, net als met Steve en Bucky). In de film daarentegen is daar vrij weinig van terug te zien. In the Avengers zijn ze eigenlijk alleen maar aan het ruziën en heeft is Tony niet eens een klein beetje onder de indruk van Steve. Sterker nog, hij blijft Steve gemene opmerkingen toegooien, waarschijnlijk omdat zijn vader Howard meer om Steve gaf dan om zijn eigen zoon. Hun relatie is dus zeeeer stroef, en in de tweede Avengers film is het niet heel veel beter op de laatste 5 minuten na. Het conflict in Civil War heeft daardoor ook zo veel minder impact. Het is nauwelijks verraad te noemen omdat ze het nooit eens geweest zijn, en misschien ziet Tony iedereen die het met hem uithoudt als vriend, maar voor Steve zijn de eisen veel hoger. Het is jammer dat de potentiele emotionele drama op dit gebied hiermee een beetje vervlogen is. We kunnen allemaal Joss Whedon daar de schuld van geven gelukkig :)
5. Laat in godsnaam Rhodey leven. Wat is dat toch met Marvel en het vermoorden van zwarte personages. Het is enorm populair om personages te vermoorden om zo character development van de hoofdpersonages op gang te brengen (denk maar aan AL die ouders die om zeep geholpen zijn voor origin stories of Coulson, of Uncle Ben, etc.), maar hier zou het niet eens een klein beetje gewaardeerd worden. Rhodey is een van Tony's enige echte vrienden en daarnaast ook nog eens een fan favorite. Het zat niet in de comics en voelt ontzettend onnodig. Laat die superhelden nou eens uit zichzelf tot hun senses komen, zonder dat er een minor character moet sterven. #DontKillRhodey2k15
6. Ik moet zelf nog even opzoeken wat voor rol Peter Parker aka Spider-man nou precies speelt in de Civil War comics. Ik weet dat hij vrij essentieel was en onwijs naar Steve opkeek, maar daar houdt het wel op. Ik laat het weten als ik het zelf weet.

Ik heb een enorme stapel kennis en meningen over Marvel, maar ik denk dat dit voorlopig weer even de laatste Marvel post is. Misschien dat ik weer een post maak over hoe leuk de Hulk en Hawkeye wel niet zijn en over waarom Janet van Dyne een eigen film zou moeten hebben, maar dat komt wel weer als ik Avengers: Earth's Mighties Heroes weer ga kijken.

Ken je het niet? GA KIJKEN. 2 seizoenen, 24x20 min. en het is veeeeeeel beter dan Age of Ultron ooit zal zijn. Ik heb zelfs nog een lijstje liggen met redenen om dit te kijken, maar die bewaar ik voor een andere keer.

Ik ga hard verder aan mijn surprise, dus voor nu alleen nog even de mededeling dat Percy Jackson bij Slytherin ingedeeld zou worden als hij een Harry Potter personage was en even een verwijzing naar deze post voor je dagelijkse dosis puns.

Tot morgen!

❤ Elisah

Tussendoorpost (doorpost, deurpost, weird)

Hallo internet! Ben ik weer.

Vandaag ben ik naar Beeld en Geluid in Hilversum geweest. Mijn zusjes zouden ook meegaan, maar die zijn allebei ziek. Beetje apart, normaal gesproken ben ik altijd degene die vaak ziek is. Blijkbaar heeft mijn afweersysteem een goed jaar. Ik klaag niet.
Beeld en Geluid was leuk! Ik ben er pas een keer eerder geweest, 10 jaar terug ofzo. Het is grappig dat het zo weinig verandert is. Beetje ironisch gezien de constant veranderende media etc.
Verder komt Sinterklaas er weer aan, en bij ons thuis doen we nog altijd aan surprises. Onwijs leuk, maar ik heb nu pas tijd er een te maken. Dus dat wordt doorwerken.
Ik kan wel zeggen dat matte zwarte verf een van de mooiste dingen ooit is. Zo flawless. Ik krijg nu de neiging mijn kamer opnieuw te verven, maar ik heb het idee dat ik daar spijt van zou krijgen. En een mat zwarte kamer is wel een beeeeetje emo.

Ik was serieus vandaag van plan een diepe, uitgebreide Civil War post te maken, maar ik heb het te druk met mijn surprise en met het genieten van mijn vrijheid. En ik hoop dat ik mijn krantenwijk morgen overleef met code oranje.

De reden dat Natasha aan Tony's kant staat en de reden dat Bucky Steve's grootste zwakte is houden jullie dus te goed.

Tot morgen!

❤ Elisah

That time when I liveblogged the Captain America: Civil War trailer

Hallo internet! Ik heb mijn natuurkunde toets eindelijk achter de rug en heb nu dus eindelijk tijd om volledig los te gaan over de nieuwe Captain America trailer.

Ik weet niet hoe ik de volledige film ga overleven als ik al moeite had met 2,5 min. trailer, maar ik laat het jullie weten als ik de film gezien heb. Hoop ik.

En dan nu, al mijn gedachten tijdens het kijken van de trailer, uitgetypt en wel. Ik heb niet echt dingen gefixt na het typen, dus succes met uitvogelen wat ik bedoel. De trailer is in het Engels, dus ik denk ik het Engels. Sorry. Sommige zinnen zullen linkjes zijn naar afbeeldingen/gifs, om het iets duidelijker te maken :)

Tijdens de trailer
Bucky how did your hand get stuck in that machine thing
also, why
Im so here for hobo!Bucky
Bucky: *says some sappy stuff*
Sam: *did not see the gay coming*
"you used to put newspapers in your shoes" yeah, okay, but why
tell us the reason for the newspapers, steve
cause of death: that tiny ghost of a smile when bucky says the newspaper thing
Steve's face is the worst thing in the world i swear. his eyebrows say 'oh so thats how it is' but his eyes say 'BUCKY YOURE BACK I LOVE YOU'
"youre a wanted man" that's right. Steve wants you.
"i don't do that anymore" my baby im so so sorry the world has failed you you didn't deserve any of this. also Bucky's FACE please give SebStan a million awards his acting is just the most beautiful and amazing thing ever
did those shirts say polizei? are we in germany? why?
BUCKY STEVE IS A BAD ROLEMODEL DON'T JUMP OFF THE BUILDING
vigilante? really? he's literally the reckless idiot he's always been, he's just not fighting for u this time.
Steve looks bored af. his face is literally 'dont care'
now you see him, now you don't (he's a ghost, remember. youll never find him) (maybe his arm got stuck on a magnet in that car) (who knows)
Steve your eyes are hella blue tbh
and your face does 'when will my husband return from war'
THE JAW THING
"i know how much Bucky means to you" I KNOW HOW MUCH BUCKY MEANS TO YOU. I AM DEAD
bucky riding a motorcycle, the badass he is
"stay out of this one. please" shes saying this as his friend. she doesn't want to fight him. she wouldnt say please if she didnt feel bad about this. shes desperately trying to keep their friendship but its falling apart. i dont like it. their friendship was so good and i love it.
natasha finally has the hair she deserves tbh. it looks so good
whats up with the 'i dont want to be seen, so i wear a baseball cap'
you saw the little guy in the smithsonian steve, he didnt fall for the baseball cap. why do you not learn from your mistakes
is that steve standing between buck and guys with guns
shiny armor, tony. even shinier than the last time
is that bucky with a gun covering steves back. cuz i like that.
I SEE U SHARON
but not for long enough
i need a sharon movie
worried sam has all the reason to be worried
THE SHOULDER TOUCH THING
AND BUCKY'S FACE AFTER THAT (his jaw did the thing did you see)
"sometimes i really want to hit you in your perfect teeth" tony this is not how flirting works
Sam doing that move where he jumps off the building and activates his wings at the last possible moment is my fav thing.
people shooting at steve, nothing new here
oh look its the baseball cap thing again (falcon in a cap)
sams right though. this couldve been prevented if sam had been an asshole. but no. hes a sweet guy
and he loves steve enough to ask him not to do the thing but still help him if he does the thing anyway. remember the 'i do whatever he does, just slower'
steve stop jumping through windows. it's a bad idea
RHODEY YOURE HERE YAY
#SquadGoals
this just in: bucky actually clicks his backpack on the front like a kid and it's adorable
also why do steve, sam and bucky wear the same colour palette outfits w/ caps
was that clint running away from the explosion
T'CHALLA MY KING YOU HAVE ARRIVED I AM SO HAPPY
once again, #SquadGoals
they look badass af, but buckys pulling a face.
t'challa can kick me in the face. itd be an honor
no, i take back my words. natasha fighting is my fav thing ever. LOOK AT HER.
run bbys
bucky don't run over the car that's a bad idea. how is that actually possible by the way
i kinda expected t'challa to be more ninja-y than parcour-y. and i want to see the maskless face.
hold back the heli
is natasha looking at the explosion clint ran away from, cuz i really cant handle those two fighting
BUCKY IS FIGHTING TONY WITH SO MUCH RAGE WHAT DID TONY DO TO STEVE (thats the only possible reason for buckys rage tbh. also he better not be saying 'steves dead' here)
is bucky gonna pull out the arc reactor cuz bby, it aint gonna kill him no more.  hes got a healthy(ish) heart now.
OH MY GOD IS RHODEY OKAY
PLEASE DON'T KILL RHODEY
PLEASE
I LOVE RHODEY
also tony's jaw's doing the thing
and his hair is flat
so that aint good
bucky's face again (im dying)
"but he's my friend" hello winter soldier parallel ('youre my friend' w/ same bruised face)
"so was i" really though? were you ever? all i saw was arguing, more arguing, a general 'fight me' attitude on both sides and a whole lot of sexual tension. that aint friendship. well, maybe in tonys dictionairy, but not in steves. this is not even close to his friendship w/ bucky, or sam, or natasha, or peggy
okay, thats it. i realised now what my favorite thing ever is. it's bucky and steve fighting together, completely in sync, fighting together effortless without even looking at eachother. they work so well together i might die
also im just hella weak for well choreographed fight sequences in general so there's that
epic logo with epic music
the soundtrack in the trailer is amazing by the way, if you didn't notice, pls listen again
it's perfect

Na de trailer
DAT WAS GEWELDIG. Maar:

• Kan Ant-Man net zo afwezig zijn in de film als in de trailer? Ik ben niet heel erg fan van hem.
• Ik hoop dat Bruce Banner ook wegblijft trouwens. Dat zou fijn zijn. Stuur de Hulk maar naar de maan.
• Waarom was Sharon niet meer in beeld? Ik ben dol op Sharon. Ik zou het top vinden als de film volledig focust op Steve en Bucky en de rest, en ik heb echt geen zin in een geforceerde 'no homo' romance tussen Steve en Sharon, maar Sharon is als personage onwijs cool en ik wil meer van haar zien
• Ik wil meer Clint zien en ik wil meer Natasha zien. Natasha had beduidend minder screentime in de trailer dan Sam, en dat had beter gekund. 
• Ik ben erg benieuwd hoe Spider-man in dit verhaal gaat passen. Ik denk dat ze hem nog niet laten zien tot de film zelf, maar ik hoop dat ze het een beetje logisch gemaakt hebben.

Dat was een emotionele achtbaan. Het was niet de trailer die te zien was op Comic Con (en ik kan het weten, ik heb alle transcripts die er waren gelezen), maar de rest krijgen we in latere trailers nog wel te zien.

Misschiiiieeeen dat ik morgen nog een meter lang verhaal schrijf over Steve en de drive achter zijn keuzes, de dingen die er gebeuren, de dingen die ik graag zou zien, etc., maar dat weet ik nog niet zeker.

Voor nu hou ik het bij deze (veel te lange) blogpost over een 2,5 min. trailer.

Tot morgen (/vandaag eigenlijk, het is al half 2. Logisch dat deze post super dramatisch is. Dit zijn midnight rambles)

❤ Elisah

Shoutout to Jean-Paul Sartre

Hallo internet! Ik heb het op dit moment vrij druk, maar ik maak toch nog even een post.

Mijn natuurkunde tentamen is volgende week dus afgezien van de afleveringen Pushing Daisies tussendoor gaat al mijn tijd naar het leren. En het valt toch wel flink tegen. Middelpuntzoekende kracht werkt nog altijd niet mee (pun intended) en iedere keer dat ik het ene onderdeel eindelijk snap, snap ik ineens niets meer van een ander onderdeel. Zoals mijn leraar zo mooi zei: het is de wet van het behoud van ellende. Geweldig.

De open dag van de Universiteit Utrecht gisteren was wel okee. Niet even verhelderend als andere open dagen, maar toch wel leuk. Vooral van de presentatie wijsbegeerte heb ik onwijs genoten. De presentatie werd gegeven door een echte filosoof: hij legde ieder vak uit aan de hand van vragen en dilemma's, maar hij gaf geen oplossingen of antwoorden daarbij. Want ja, wat is nou eigenlijk waarheid? Wel helemaal mijn ding. Filosofie is niets anders dan je hersenen breken op simpele vraagstukken waar je nooit bij stil staat en die helemaal niet simpel zijn als je er over nadenkt. Net natuurkunde, maar zonser vaste formules, getallen of bewijs. Heerlijk.

Maargoed, naar aanleiding daarvan deze post over de filosoof Satre, die voor lange tijd mijn favoriet was.

Wie was deze knakker dan?
Even wat achtergrond (yay!). Jean-Paul Sartre was een Franse filosoof die geboren werd in het jaar 1905 (een oude knakker dus). Hij raakte geinteresseerd in filosofie toen hij nog een kind was en besloot daarom ook filosofie te gaan studeren. Tijdens zijn studie ontmoette hij Simone de Beauvoir, met wie hij een relatie begon die de rest van hun leven zou duren. Ze waren onafscheidelijk maar zijn nooit getrouwd, puur om de reden dat ze veel waarde hechtten aan hun vrijheid.  Hun filosofische opvattingen kwamen sterk overeen, alhoewel de Beauvoir ook veel waarde hechtte aan feminisme en daar zeer actief in was.

Hoe dan ook, we kregen voor het eerst iets te horen over Sartre toen de filosofieles ging over verantwoordelijkheid. Sartre was namelijk van mening dat hetgeen dat ons afzonderd van dieren en dingen onze verantwoordelijkheid is. De uitleg ging ongeveer als volgt: als je buiten staat en er schiet opeens een steen uit een gebouw dwars door het raam, dan ga je niet die steen vragen waarom hij dat deed. Als het een koe is in plaats van een steen ga je ook die koe niet vragen waarom hij dat deed. Maar als er een mens dwars door het raam naar buiten vliegt, ga je hoogstwaarschijnlijk dat mens wel vragen waarom hij/zij dat deed. Je bent namelijk verantwoordelijk voor de dingen die je doet. En als jij dus door het raam vliegt en vervolgens beweert dat het niet jouw schuld was, gedraag je je als een baksteen en ben je 'te kwade trouw' aan jezelf. Ook als iemand anders je door het raam geduwd heeft. Het was immers nog steeds niet iemand anders die er door het eaam vloog of niet?
(Fun fact: de term 'baksteengedrag' zit sinds die les in mijn vocabulaire. Ik gebruik hem verassend vaak. Vooral bij de 'ja maar ik was het niet', de 'ja maar ik was het niet alleen' en de 'ja maar zij deden het ook'. Hartstikke leuk.)

Sartre had ook heel erg iets tegen mensen die zichzelfprobeerden te rechtvaardigen door het argument 'zo ben ik nou eenmaal' te gebruiken. Zo zat het namelijk helemaal niet. Je bent als persoon niet alleen verantwoordelijk voor wat je doet, maar ook voor de keuzes die je maakt en de persoon die je bent. De mens heeft een vrije wil en is dus ook vrij om zich te gedragen zoals gewenst. VERANTWOORDELIJKHEID IS DE SLEUTEL. Dit is (samen met het baksteengedrag) de reden dat ik hem wel mocht. Mensen die de schuld van zich af schuiven zijn super irritant, en de hele 'be whoever the fuck you wanna be' mentaliteit sprak me wel aan (al zei hij dat niet letterlijk natuurlijk). Al was Sartre natuurlijk wel vrij extreem en radicaal is zijn mening.

Mijn vriendin Matty en ik hebben eindeloos veel lol gehad met deze Fransman, tot op het moment dat Charles Taylor langskwam. Toen heb ik Sartre verraden en ben ik veranderd van favo filosoof. Ik denk niet dat Matty het me al vergeven heeft. En Sartre zit hoogstwaarschijnlijk op een wolkje ergens terwijl hij 'EIGEN SCHULD' naar me schreeuwt. Ik kan er mee leven.

Misschien dat ik komende week ook nog wat andere filosofen erbij pak, maar anders houden jullie die tegoed voor na mijn tentamen.

Wil je meer weten over Jean-Paul Sartre? Hier is zijn (Engelse) wikipediapagina. En anders is er vast wel ergens een filosofiedocent die je over hem wil vertellen :)

Tot morgen! (misschien)

Elisah

Lekker rustig hier

Hallo internet! Ik voel me niet echt lekker op het moment en heb nogal last van hoofdpijn, en helaas voor mijn blog gaat mijn natuurkundetentamen volgende week toch echt voor.

Daarnaast wil ik echt de tijd nemen voor ik een post schrijf over een van mijn favo filosofen. Geen zin in half werk!

Morgen heb ik een open dag van de universiteit Utrecht, dus ik hoop dat ik daarna nog genoeg puf over heb voor een post.

En anders tot zaterdag!

❤ Elisah

I will write you a letter

Hallo internet! Helaas ben ik opnieuw niet echt in de stemming iets grappigs te schrijven. Dat soort dingen kan je niet echt forceren. Dus vandaag schrijf ik weer iets van me af, deze keer in de vorm van korte briefjes.

Beste Parijzenaars, Syriërs, Libanezen en andere mensen die bang zijn voor hun leven en dat van de mensen van wie ze houden,
Ik hoop met heel mijn hart dat alles goed komt. Stay safe.

Beste dokters in het AMC,
Zorg alsjeblieft goed voor mijn opa. Hij is het soort persoon wat voor eeuwig zou moeten blijven.

Lieve papa,
Ik kan me niet eens voorstellen hoe moeilijk alles voor je moet zijn. Ik ben er stil van. Ik denk niet dat ik ooit zo sterk zou kunnen zijn als jij nu. Ik hou van je.

Lieve vriendinnen,
Sorry dat ik soms vergeet een vriendin te zijn. Jullie verdienen allemaal zo veel beter.

Lieve persoon die deze blogpost leest,
Waardeer wat je hebt. Je weet nooit hoelang je het zal kunnen houden.

❤ Elisah

Not today

Hallo internet!
Ik had mijn vriendin belooft vandaag een kick-ass post te schrijven over Jean-Paul Sartre, een van onze favoriete filosofen ooit, maar het is ondertussen half 12 en na alle ophef over Parijs, vluchtelingen en het sinterklaasfeest ben ik niet heel erg in de stemming.

Ik zou hier in een aantal zinnen mijn mening kunnen geven over de net genoemde onderwerpen, maar dat ga ik niet doen. Dat is iets voor een andere keer. Mijn gedachten zijn bij hen die het moeilijk hebben.

Morgen beter

❤ Elisah

Personages inkleuren in je hoofd

Hallo internet! Ik heb het overleeft, 6 uur lang natuurkunde tentamens maken op een dag. En overmorgen weer! Kan niet wachten.

Waarom boekverfilmingen nooit lekker liggen bij mij
Ik kwam op het idee hier iets over te schrijven na het lezen van Aristotle and Dante Discover the Secrets of the Universe. De narrator in het boek, Ari, wordt vrij snel beschreven als iemand met een overduidelijk Mexicaans uiterlijk, te lang donker haar en een getinte huid. Dante, de jongen die hij ontmoet bij het zwembad, wordt echter pas 70 bladzijdes later echt beschreven. En daar kan ik niet mee omgaan.
Het punt is namelijk dat als ik een boek lees, ik vanaf het introduceren een beeld maak bij de persoon. Dat beeld stel ik bij als de introductie komt met een beschrijving van het uiterlijk, en als dat niet gebeurd, vorm ik een beeld aan de hand van de naam en de personaliteit. En die zet ik vast. Dus als vervolgens 70 bladzijdes na introductie gezegd wordt dat Dante donker, lang haar heeft, kan ik daar echt niet aan wennen. De Dante in mijn hoofd had namelijk allang kort, blond haar, naar aanleiding van zijn 'niet-mexicaanse' uiterlijk. Dus dat beeld kan ik niet meer bijstellen.
Het zit me soms echt dwars. Ik ben dol op fanart, maar ik ben minder geneigd fanart op te zoeken van boeken dan van films etc. Puur omdat het over het algemeen niet overeen komt met de prachtige mensen in mijn hoofd.
En films zijn dan nog veel lastiger. Dat vind ik vreselijk. Verfilmingen vallen altijd zo tegen, gewoon omdat iedereen veel leuker, mooier en beter is in mijn hoofd. De verfilming van The Fault in Our Stars heb ik zelfs nooit gezien en heb ik volledig geblokt, om er zoveel mogelijk voor te zorgen dat ik de beelden in mijn hoofd niet zou vervangen door de filmversies. Ik vind het vreselijk dat mijn mooie Augustus bijna weg is nu, vervangen door Ansel Elgort's stuk minder passende gezicht.
Het stomste is nog wel dat er soms wel een omschrijving is, maar ik er net overheen lees. Soms valt het mee (Annabeth uit Percy Jackson heeft stijl haar in mijn hoofd in plaats van krullen) maar soms is het echt vervelend (Isaac uit TFiOS heeft oranje krullen in plaats van stijl, floppy blond haar. Het was zijn naam, ik weet ook niet precies waarom).
Als gevolg hou ik mijn boeken gescheiden van de beelden die anderen hebben. Laat mij lekker in mijn eigen fantasie en beeldvorming. Rachel Dare heeft zwart haar met felle kleurtjes erdoorheen, Calypso heeft een melkchocoladehuid en haar in de kleur van koffie, Raffe is een sexy blonde ex-engel, Sam ziet eruit als Joe Jonas in Camp Rock 1 en Arya zal voor eeuwig een prachtige sterkte, zwartharige elvenprinses zijn met een streng gezicht.

Het is grappig, eigenlijk zijn er twee oplossingen voor het hele probleem. Je kunt natuurlijk ook de verfilming/fanart kijken voor het boek te lezen zodat je een beeld overneemt. Hermoine heeft er altijd uitgezien als Emma Watson en ik kan me niemand anders voorstellen als Simon dan Robert Sheehan. Wel zo makkelijk eigenlijk. Maar je kunt wel minder fantasie kwijt tijdens het lezen.

Natuurlijk zijn er nog een enorme hoeveelheid redenen dat ik niet echt fan ben van verfilmingen ("Harry, did you put your name in the goblet of fire?" Dumbledore asked calmly), maar dat is weer voor een andere keer.

Voor ik ga, geniet nog even van mijn uitzicht vanmiddag

en van dit rustgevende beeld van warme, dampende vanillethee.

Tot morgen!

❤ Elisah

1DWendnesday

Hallo internet! Ik had ergens gisteren tijdens mijn krantenwijk een goed idee voor een blogpost, maar dat idee is verdwenen tussen de huidige excitement over het nieuwe album van One Direction en het feit dat ze Torn zongen, ook wel bekent als het eerste nummer dat ze ooit samen zongen.

Gisteren heb ik mijn verjaardag mogen vieren met mijn vriendin bij de Made In The A.M releaseparty in de Melkweg in Amsterdam. Het was top, we hebben Wolves en Hey Angel mogen luisteren en het zien van de Talk Dirty To Me video van 1DDay is nooit verkeerd :3
Het was jammer dat Harry en vooral Niall zo ontzettend moe waren tijdens het exclusieve interview. Niall was heel stil en wreef steeds in zijn ogen, en een keer probeerde hij de vraag te beantwoorden maar vergat hij wat hij precies wilde zeggen. Give them a break (literally).

Ik kan niet wachten op het hele album, ik heb het idee dat het super gaat zijn.

Maar voor nu zet ik Torn maar weer aan. Ik ben een emotioneel persoon.

Tot morgen! (als ik nog tijd over heb na 6 uur natuurkunde maken)

❤ Elisah

Oudjaarsdag

Hallo internet! Ik wilde gisteren nog een post uploaden, maar helaas is had ik er toch geen tijd voor. Voor iemand die niet heel veel doet heb ik het verassend druk :p

Gisteren heb ik 's ochtends mijn krantenwijk gedaan zodat ik  's middags nog even naar stal kon. Niet dat het weer goed genoeg was om te gaan rijden, maar een lange borstelbeurt kan ook geen kwaad. Flynn heeft in lange tijd niet zulke mooie manen gehad :)
Daarnaast was 's avonds de laatste echte les van de natuurkundecursus, hierna is er alleen nog een tentamentraining en dan staat het tentamen voor de deur... Hopelijk valt het mee. Vandaag heb ik nog een middag bijles gehad om nog even het een en ander uitgelegd te krijgen.

Morgen is een heel ander verhaal though. Naast het feit dat het woensdag is, is het namelijk mijn verjaardag. Wat betekent dat vandaag mijn oudejaarsdag is.

Ik weet nog niet helemaal wat ik ervan vind. Nee wacht, eigenlijk weet ik dat wel. Ik vind het helemaal niks. Ik word 19. It's ridiculous. 19 klinkt zo oud, mijn mentale leeftijd zit vast op 16 jaar. Mijn jongere zusje is ouder dan ik. Maar tijd verstrijkt en er is niet veel wat ik er tegen kan doen.
Gelukkig wordt het geen herhaling van vorig jaar. Toen kreeg ik voor mijn verjaardag een prachige stapel brieven van de overheid, verzekeringen en andere zooi. Echt niet leuk. Dit jaar kan ik mijn verjaardag vieren met mijn beste vriendin en een releaseparty voor het nieuwe One Direction album. Dat is toch een stuk beter. En laat ik maar het beste maken van mijn verjaardag met lekker veel muziek (Birthday Dance en New Years Day zijn perfect).

Morgen geen nieuwe post (drukdruk), maar ik heb wel eindelijk mijn animatie van Blackjack de pegasus die een donut uit de lucht vangt af :)

Ik ben er trots op. Het is niet perfect en ik had waarschijnlijk meer moeten overdrijven in mijn tekeningen, maar het ziet er toch cool uit :)

Tot donderdag! (?)

❤ Elisah

The Scorpio Races Are Here

Hallo internet! Even een post naar aanleiding van een boek wat zich afspeelt in november :)

The Scorpio Races - Maggie Stiefvater (review)
"It is the first day of November and so, today, someone will die." Dat is de eerste zin in het boek. Technisch gezien ben ik dus een paar dagen te laat, maar dat is verder niet erg. Het verhaal speelt zich af op het fictionele eiland Thisby, waar ieder jaar rond november paarden de zee uit komen. Maar niet zomaar paarden. Deze paarden, de capaill uisce, zijn vleesetende volbloeden die een ongeevenaarde snelheid hebben en altijd terugtrekken naar de zee. En ieder jaar, op de eerste dag van november, wordt er een race gehouden. Maar deze keer hebben de twee hoofdpersonen veel meer te verliezen.
Maggie Stiefvater is een van mijn favoriete schrijvers. Niet per se omdat ze nou zo mooi schrijft, maar omdat ze onwijs origineel is en het heerlijk vind om keltische mythen in haar boeken te verwerken. Ook dit boek heeft dat. En daarnaast lezen haar boeken makkelijk weg en weet ze heel goed sfeer neer te zetten. Thisby in november is iets waar je aan het einde van het boek niet alleen een beeld bij hebt, maar ook een gevoel. En het is toch wel onwijs inspirerend.
Dus nu heb ik het boek maar weer eens uit de kast gehaald en gebruik ik het stormachtige weer als achtergrond voor tekeningen en schetsjes van de monsterpaarden die leven op zeewater en bloed.
The Scorpio Races is echt een aanrader voor iedereen die van mythes, paarden en spanning houdt. En zelfs als je het niet leest, de cover is ook iets om van te genieten:

Dat was het weer! Ik ga lekker verder met het tekenen van wilde zeepaarden met scherpe tanden en belletjes in hun manen.

Misschien ga ik hierna de andere boeken van Maggie Stiefvater maar weer eens lezen. Tot nu toe heb ik ze allemaal, op The Raven Boys na. Daarmee klikte het niet, ik kon er niet in komen. Persoonlijk kan ik me eigenlijk nog maar nauwelijks herrineren waar het over ging, ik weet alleen nog dat Noah heel zielig was en de hoofdpersoon Blue heette. Misschien moet ik het een tweede kans geven.

Tot morgen!

❤ Elisah

Assepoester en het boekenbal

Hallo internet! Vandaag een post geüpload in de trein. Ik hoop dat ik geen kramp in mijn duim krijg tijdens het typen.

Gistermiddag heb ik de trein(en) naar Groningen genomen, omdat er vandaag een open dag was bij de RUG, de Rijksuniversiteit Groningen. Mijn vriendin Matty, van de invalpost van een tijd terug, studeert er Nederlands en ik kon bij haar logeren. Supergezellig! Eerst zijn we lekker pizza gaan eten bij Napoli, een onwijs schattig restaurantje in de stad. Daarna hebben we knus op de bank de film Billy Elliot gekregen, die net zo leuk was als de musical.

Vanochtend hebben we de bus gepakt naar het centrum. Ik had me ingeschreven voor archeologie, Nederlandse taal en cultuur (NTC), rechten en het verschil tussen HBO en WO, elk een voorlichting van 1,5 uur.
Archelogie was onwijs leuk! Het leek een gewone ronde, maar de presentatie was heel kort en daarna werden we verrast met een rondleiding door het gebouw. We begonnen op de bovenste verdieping, waar de grootste collectie referentie materiaal aan botten van Nederland lag. Groter zelfs dan Naturalis, wat me eigenlijk verbaasde. Een studente legde uit wat ze ongeveer deden bij het vak archeozoölogie en dat de kamer beter bekend stond als 'de bottenzolder'. Superinteressant. Daarna gingen we door naar de tekenkamer, de plek waar ze gedetailleerde tekeningen maken van de dingen die ze vinden. Dit doen ze omdat foto's soms geen goed beeld geven doordat iets glimt, en omdat je heel nauwkeurig gaat kijken naar een object als je het moet tekenen. Daarna gingen we door naar een ander gebouw. Daar was een docent die vertelde over het behouden en het restaureren van gevonden voorwerpen. Heel precies werk. Onwijs interessant om te zien. Als laatste gingen we nog langs bij het archeobotanische lab. Daar ontmoetten we nog een docent. Hij zag eruit als een oude versie van Indiana Jones, inclusief stereotype archeologie-kleding en avontuurlijke verhalen. Maar hij was veel te geïnteresseerd in tarwe om badass te zijn. Hij vertelde wel leuk en wist iedereen toch enthousiast te maken.

Nederlandse taal en cultuur bestond uit een presentatie, twee hoorcolleges en een praatje van een derdejaars student. Het eerste hoorcollege was leuk. Het ging over hoe iets onschuldigs als het boekenbal vol zat met literaire drama en enorme egos. Het was allemaal vrij serieus, maar halverwege kwam Assepoester opeens mijn hoofd binnenwandelen en kon ik me alleen nog maar voorstellen hoe dat samen zou gaan. 'Stiefmoeder, mag ik alstublieft mee naar het boekenbal?' 'Nee, dom kind. Het boekenbal is alleen voor literaire schrijvers en hen die persoonlijk zijn uitgenodigd.' 'Maar ik heb ook een literatuurboek geschreven!' 'Hah! Noem je dat literatuur? Wat zielig! Nee, Assepoester, je gaat niet naara het bal. Schrijf maar lekker verder. Kom dames, het rijtuig en de prins wachten op ons!'
En dan gaan ze weg en blijft Assepoester alleen achter met haar geweldige boek, tot opeens... 'Wie ben jij?' 'Ik ben je fairy godmother! En ik ben hier om je wensen in vervulling te laten gaan! Wat wil je het allerliefst, liefje?' 'Oh, ik zou zo graag naar het boekenbal gaan!' 'Nou, honnepon, hier heb je een red carpet look en een persoonlijke uitnodiging! Ga en heb plezier, duifje. Maar om 12 uur verdwijnt je uitnodiging en moet je snel naar huis!' Blahblahblah, Assepoester gaat naar het boekenbal, danst de hele nacht met haar prins Harry Mulisch, en zit om 1 voor 12 de trap naast hem. Maar dan slaat de klok 12 uur. 'Oh nee, ik moet gaan!' 'Nee blijf toch!' En dan rent ze weg maar laat ze per ongeluk HAAR BOEK VALLEN. Dus dan gaat Harry door het hele land op zoek naar het mooie meisje die het prachtige boek liet vallen, en hij vraagt iedereen het boek te quoten. Maar niemand kan het tot hij Assepoester vindt, en dan leven ze nog lang en gelukkig.

Vervolgens gingen we met een omweg door naar rechtsgeleerdheid. Leuke, grappige presentatie waar vooral Neville Longbottom II die IT-recht gestudeerd had en een goed gevoel voor humor had eruit sprong. Maar ondanks dat sprak de studie me niet echt aan.
Voor de laatste ronde zat nog 1,5 uur, dus besloten we naar Bij Britta te gaan, een superschattig vrolijk cafeetje waar ze alle soorten thee (behalve vanille) en de lekkerste chocolademelk ever hadden. En volgens Matty ook geweldige chocoladetaart.
De laatste ronde was maar een half uur, maar was lekker duidelijk. Ik denk dat een wo studie toch beter bij me past.

En nu zitten we samen in de trein terug naar huis. 3 uur lange reis, twee keer overstappen. Gelukkig geen kramp in mijn duim. Hopelijk ben ik morgenochtend niet te moe. Maar al met al had ik het onwijs leuk en was Groningen top. Ondanks mijn 'liever niet op kamers' houding toch iets om te overwegen.

Ik zit trouwens nog wel met mijn verjaardag. Het is op woensdag, het is op sint maarten, het is de dag dat ik een krantenwijk moet doen, vrijwilliger ben in de bieb, cursus heb, en de dag waarop de releaseparty is van het nieuwe album van One Direction, waar mijn vriendin kaartjes voor gewonnen heeft. En daarbij is ht dus ook nog mijn verjaardag en mag ik dus officieel het avondeten uitkiezen en krijg ik ontbijt op bed. Ik weet nog niet precies wat er wel/niet doodoorgaat van die lijst, maar het wordt hoe dan ook een drukke dag.

Ps. Raad eens wie er kaartjes heeft voor Adam Lambert? THIS GIRLLLLL.
Tot morgen!

❤ Elisah

Over hoop en teleurstelling

Hallo internet! Vandaag weer een diep filosofisch onderwerp. Daar was het wel weer eens tijd voor.

Pessimisme en lage verwachtingen
Om te beginnen moet ik even zeggen dat ik van nature zwaar pessimistisch en negatief ben ingesteld. Maar net als andere slechte eigenschappen maakt het me niet gelukkig, dus ik doe mijn best om naar buiten toe zo optimistisch te zijn als mogelijk. Het voordeel daarvan is dat anderen daar mogelijkerwijs vrolijker van worden en het in iedergeval niet dwars zit. Maar vanbinnen blijf ik toch alles laag inschatten. Ik ga altijd uit van de meest negatieve situatie. Hier zit een enorm voordeel aan: alles is altijd of wat ik verwachte, of een aangename verassing. Als je uitgaat van een dikke onvoldoende voor je toets, ben je dolgelukkig als je een 6 haalt. Zoals ik al zei, aangename verassingen. Daarentegen zullen de mensen die uitgaan van een 8 niet heel gelukkig zijn met een 6. Hoge verwachtingen zorgen voor teleurstellingen, en persoonlijk ben ik daar niet heel erg fan van.
Het leven zo laag mogelijk inschatten pakt dus over het algemeen wel goed uit. Het geeft een soort zekerheid: de uitkomst is neutraal of positief. Top toch?
Niet altijd. Er zit namelijk absoluut ook een nadeel aan lage verwachtingen. Je past het namelijk niet alleen toe op cijfers, maar ook op evenementen, vriendschappen en andere persoonlijke dingen. Het gevolg is dat je er van nature van uitgaan dat je vrienden helemaal niet om je geven, feestjes waarschijnlijk toch afgelast worden, en alles zal stuklopen. Niet echt iets om vrolijk van te worden. maar dat is niet het grootste probleem. Het grootste probleem is dat je geen moeite meer gaat steken in deze dingen. Als je vrienden naar jouw lage verwachtingen toch niet om je geven, waarom zou je het anderson dan wel doen? De instelling is zo ontzettend demotiverend en deactiverend. Het zorgt ervoor dat je geen moeite meer doet en alles eindigt in 'precies zoals ik verwacht had', terwijl het zo veel beter had kunnen zijn. Je gaat op zoek naar de situatie waarin je het minst negatieve gevolgen hebt. Waarom vrienden maken als je alleen kan zijn en niemand je kan kwetsen? En zo trek je je steeds verder terug in een steeds kleiner wordende comfort zone.
En uit ervaring kan ik je vertellen dat dit je niet gelukkig maakt.

Dus, hoe dan wel?

Hoop en vertrouwen
Oh nee toch. Risico's. Er kan zo veel fout gaan. Er is zo weinig houvast. En toch is het precies de manier waarop je gelukkiger wordt. Hier is de grote sleutel namelijk: je kunt lage verwachtingen hebben maar tegelijkertijd hopen op iets goeds. En met die hoop ook je best doen om het goede te bereiken. Natuurlijk kun je nog steeds teleurgesteld worden. Maar je blijft wel groeien en je sluit jezelf niet op in een veilig maar eenzaam hok.
Begrijp me niet verkeerd, het is niet makkelijk. Het kost mij nog altijd onwijs veel moeite. Ik blijf nog altijd liever in mijn comfort zone. Maar ik vertrouw erop en ik hoop dat mijn vrienden om me geven en er voor me zullen zijn zoals ze zeggen. Zo ben ik er ook voor hen en hou ik oneindig veel van ze. En op die manier blijf ik mijn best doen om hoop en vertrouwen niet op te geven. Hoe makkelijk het ook zou zijn.

En als iedereen nou zou proberen te hopen op het beste en te vertrouwen in het goede in mensen, zou de wereld dan niet een heel stuk beter zijn? Wantrouwen en uitgaan van het slechtste heeft nog niet heel veel goeds teweeg gebracht. En vertrouwen tonen heeft niets te maken met naiviteit. Er zal namelijk altijd nog kennis zijn om je aan vast te houden.

Dat was het filosofische uurtje weer! Het sluit achteraf gezien wel mooi aan bij mijn 'veranderen voor anderen' post en mijn 'negativiteit enzo' post. Ik hoop dat het niet te onsamenhangend overkwam, ik vind het altijd lastig om dit soort dingen op papier te zetten. Of nou ja, uit te typen. Ik vertel meer op gevoel dan op ratio en een duidelijke opbouw...

Morgen is er weer een drukke dag, dus verwacht niet te veel. Donderdagmiddag ga ik naar Groningen, en daar blijf ik logeren om vrijdag naar de open dag van Rijksuniversiteit Groningen te gaan. Dan kan ik eindelijk een beeld krijgen van wat ze vertelde in haar post een tijd terug.

Misschien tot morgen, en anders tot donderdag!

❤ Elisah

Low-key hopend en verder gewoon moe

Hallo internet!

Het is november en ik had me voorgenomen om weer terug te gaan naar het posten van een post every day! Maar het is ondertussen half 12 's avonds en ondanks dat ik genoeg inspiratie heb, ben ik ook vrij uitgeput.
Dus na de uitgebreide post van gisteren heb ik vandaag alleen even kort te melden dat ADAM LAMBERT NAAR NEDERLAND KOMT en ik sta te stuiteren omdat ik er zo graag heen wil. De kaartverkoop is komende zaterdag, dus het wordt duimen :)

Ik hoop trouwens dat mijn laptop zichzelf kan fixen, want ondertussen word ik een beetje moe van het feit dat hij geen updates kan installeren en de bugs nog altijd niet weg zijn, ondanks het gebruik van de reset knop...

Ach, hopen kan in dit geval niet veel kwaad.

Tot morgen!

❤ Elisah

NIKOLA TESLA (aka waarom Thomas Edison een enorme asshole was)

Hallo internet! Tijd voor nog een geschiedenislesje :)
Ik ben op dreef en er zijn dingen die de wereld moet WETEN. Dus nu voel ik me verantwoordelijk om mensen iets te leren. Het is maf.

NIKOLA TESLA
Ook wel (on)bekend als een van de meest ondergewaardeerde wetenschappers ooit. Serieus, als je ooit nog eens medelijden wilde hebben met een gestoorde professor, dit is je kans.
Nikola Tesla werd geboren op 10 juli 1856 in Kroatië, maar in 1884, na een studie natuurkunde, emigreerde hij naar Amerika. Daar kreeg hij een baan bij het bedrijf van Edison. Edison had namelijk wat problemen met motors en loofde een hoog bedrag uit aan degene die het kon oplossen. Toen Tesla de uitdaging aanging en in korte tijd alles fixte, kwam Edison zijn belofte helemaal niet na.
Edison was een geldverdiener, iemand die de marketing volledig naar zijn hand kon zetten. Tesla daarentegen was een geek. Hij zat vol geweldige, geniale ideeen die hij wilde delen, maar hij wist niet hoe en kreeg het nooit heel goed voor elkaar.

Na zijn onenigheid met Edison nam hij ontslag en begon hij voor zichzelf. Hij focuste zich op het verbeteren van het wisselstroomsysteem, terwijl Edison druk bezig was met het gelijkstroomsysteem. Dit zorgde voor een flinke rivaliteit, die Tesla met behulp van een andere concurrent van Edison, Westinghouse, won. Maar Edison vond dat niet heel leuk. Dus wat gebeurde er toen? Edison begon kinderen te betalen voor levende honden en katten, die hij vervolgens publiekelijk executeerde met Tesla's stroomsysteem, om ervoor te zorgen dat mensen het te gevaarlijk zouden vinden. Edison krijgt hier dus al een dikke 10 voor lul-gedrag. Gelukkig was het niet heel effectief.

Tesla kreeg helaas wel geldproblemen. Hij was geen businessman en haalde niet genoeg uit zijn patenten. Hij had stinkend rijk kunnen worden met zijn uitvindingen, maar inplaats daarvan had hij moeite zijn huur te betalen. Hij was te aardig. Hij gaf patentrechten soms zelfs weg en begon nooit rechtzaken tegen wetenschappers die zijn ideeen gebruikten.

Een voorbeeldje hiervan is Marconi. Marconi kreeg een nobelprijs voor het uitvinden van de radio, dat hij alleen voor elkaar kreeg door zijn werk te baseren op Tesla's onderzoeken en bevindingen. Marconi gebruikte voor de uitvinding van zijn radio 700 van Tesla's patenten, maar toen hij de nobelprijs won, zei Tesla enkel 'Marconi is a good fellow. Let him continue.'
Tesla is dus the nicest guy ever.

Ooit van de radar gehoord? Dat ding wat naar zeggen uitgevonden is door ene Robert A. Watson-Watt in 1935? Tesla had het idee voor de radar in 1917. Hij speelde het door naar de navy bij het begin van de Eerste Wereldoorlog, maar Edison stak er een stokje voor door de mensen te overtuigen dat het niet nuttig zou zijn in de oorlog. Jawel, Edison is zo'n zielig jaloers mannetje dat hij een geweldig handige uitbreiding tegengaat. Aan wiens kant sta jij nou eigenlijk, Edison?

Oh, en dan nog zoiets. Iedereen weet wel af van rontgenstraling. Wie denk je dat er gecredit staat voor het ontdekken ervan? Niet Tesla. Nee. Wilhelm Rontgen kreeg de eer, ook al 'ontdekte' hij het alleen dankzij onze lieve ondergewaardeerde wetenschapper.
Daarnaast werd er in eerste instantie gedacht dat rontgenstraling blindheid en andere afwijkingen zou kunnen genezen. Tesla was degene die iedereen waarschuwde voor het gevaar van de straling, en weigerde experimenten te doen met rontgenstraling.
Edison zag zijn kans schoon natuurlijk. Hij begon direct met experimenteren op mensen, tot het punt dat de ledematen van een van zijn medewerkers geamputeerd moesten worden om hem te redden. Niet dat het werkte, want hij ging uiteindelijk toch dood. Edison is echt een eerste klas idioot. Nice job, asshole.
Enig idee wie er begon met cryogene techniek een halve eeuw voor het uitgevonden werd? Nikola Tesla.
Raad eens wie er patenten had die er 100 jaar later voor zouden zorgen dat jouw computer kan refreshen en downloaden en informatie kan delen? Jawel, Tesla.
En wie denk je dat de eerste persoon was die radiogolven uit de ruimte meette? Verassing, het was Tesla.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over dat Tesla 1890 het voor elkaar kreeg bolvormige bliksem te creeeren, iets wat huidige wetenschappers nog steeds niet voor elkaar gekregen hebben.
De uitvinder van de afstandsbediening? Tesla. Neon licht? Tesla. De moderne elektromotor? TESLA. Draadloze communicatie? MOTHERFUCKING TESLA.

En dat waren de dingen die wel resultaat hebben gehad. Tesla vond een geweldige manier om elektriciteit thuis te laten lopen door het op te laten laten door de ionosfeer van de aarde. AKA gratis elektriciteit. Maar dat idee heeft hij nooit durven publiceren, waarschijnlijk uit angst dat iemand het zou stelen. En niemand kan geld verdienen aan gratis elektriciteit, of wel? Niet zo goed voor de economie... Hetzelfde geld voor een van zijn laatste uitvindingen, een enorme toren in New York die gratis wifi zou uitzenden voor DE HELE WERELD. Maar het bedrijf dat het project zou financieren stopte ermee toen blijkte dat er geen winst zou zijn.

Tesla was dus in een woord geniaal. Hij sprak 8 talen, kon volledige boeken onthouden en quoten, kon ideeen visualiseren in zijn hoofd en dingen maken zonder ook maar iets op te schrijven. Het was jammer dat het leven niet meezat voor hem. Hij leefde in een tijd dat mensen helemaal geen vraag hadden naar radiogolven en dat soort dingen. Tesla liep ver voor op zijn tijd.
En nou ja, hij was volledig gestoord. Hij praatte over een duif met laserogen alsof hij ermee getrouwt was en hallucineerde vaak. Maar dat maakt het allemaal niet minder zielig.

Samengevat: Nikola Tesla had de grootste uitvinder ooit kunnen zijn, maar in plaats daarvan stierf hij zielig en alleen in een hotelkamer in New York. Het enige waar je hem nu nog aan zal herinneren is het feit dat tesla de SI eenheid is van magnetische flux en de term 'Tesla motors', wat vaak slaat op de motors van elektrische auto's die nu hun intocht maken.

Zo, dat was mijn rant. Nikola Tesla verdient het om herinnert te worden, en de volgende keer dat je je radio aanzet, je auto start of je afstandsbediening gebruikt, denk dan eens aan die geobsedeerde geniale geek die je dit gegeven heeft.

Meer weten over Tesla? Zijn wikipediapagina: Engels, Nederlands, een superleuk artikel hier, hier een korte video, en hier een drunk history video over Tesla.

ELISAH OUT.

Tot morgen!

❤ Elisah